The end

Nu type ik dan mijn laatste blog, over onze laatste belevenissen in Suriname en een afsluiter over de gehele reis. En dit zou ik best gaan missen! Maar nu eerst naar het land van de Roti en hele vriendelijke mensen!

Jammer genoeg moet ik dan de laatste dagen van onze reis ook nog kennis maken met heb fenomeen ziek zijn . Een vermoeiende dag en wat slecht/verkeerd eten eisen zijn tol. Na aankomst heb ik ander half dag op bed gelegen. Maar inmiddels is alles gelukkig alweer weer redelijk stabiel, het rommelt nog een beetje ;) Maar waar je maar twee en halve dag hebt, blijft er weinig tijd over.

Het is zo wennen om weer Nederlands te praten tegen iedereen. Ook al is het af en toe nog onverstaanbaar ;) de mensen zijn ook zo vriendelijk en behulpzaam! De auto's rijden links, naja eigenlijk op het midden van de weg maar wijken naar links uit.
We hebben Paramaribo bezocht en zoals de locals al zeiden het is meer een dorp en dat klopt ook wel. Klein en eigenlijk ook wel lelijk als ik zo vrij mag zijn. Maar misschien komt dat ook wel doordat we het in de regen hebben bezocht. Veel Chinese en Hindoestaanse invloeden zie je hier, op tv en aan de winkels in de straten. Ze stellen zichzelf ook vaak voor als mixje en zeggen ze welk bloed ze allemaal met zich mee dragen. De roti mocht natuurlijk niet ontbreken en onze laatste avond op advies het beste roti restaurant opgezocht, we bestelde de standaard roti met kip, groente en aardappel. Extra peper leek ons niet nodig ;) Toen we terug liepen merkten we even op: 'Oh ehm we hebben geen bestek'. Maar je gebruikt natuurlijk geen bestek. Met scheur en plak werk hebben we de roti gegeten, goed te doen maar erg erg pittig, haha. De Surinaamse roti van Knor geniet toch mijn voorkeur moet ik bekennen ;) Er valt hier nog zoveel meer te zien en te beleven maar dat paste niet meer in onze planning. De laatste foto's het ik nu ook toegevoegd en de laatste avond hebben Kim en ik het erg gezellig gemaakt in ons bedje en tot in de late uurtjes onze enthousiasme over de reis en het naar huis gaan gedeeld!

Vanavond stappen we na een onvergetelijke reis in het vliegtuig terug naar huis, familie en vrienden om morgen ochtend (tegen 9:30) het koude land weer te bereiken (min 30 graden verschil!)
Je leeft er na toe (ook financieel) en ben echt heel blij om straks iedereen weer te zien maar als je eenmaal aan het reizen bent, wil je steeds verder. Maar voor nu is het goed geweest en je moet altijd wat te willen overhouden wordt er ook wel eens gezegd ;) Ik heb voor mezelf een droom waar gemaakt en een fantastische ervaring opgedaan!

We hebben meer dan 21.000 km gereisd, zoveel moois gezien, mensen ontmoet, culturen ontdekt, eten geproefd, genoten, uitdagingen aangegaan, gedronken, gefeest, wandelingen gemaakt, gezwommen, diep gedoken, natuur ontdekt, gelachen, gehuild en hebben Zuid-Amerika mogen ontdekken!

Dit alles samen met Kim, meis dankjewel voor alles :) Tegen jou lieve woorden kan ik niet op en dat geeft maar aan hoe geweldig je bent en wat voor super tijd ik mede dankzij jou ik heb gehad!

Met plezier heb ik voor jullie geschreven en voor mezelf een mooi dagboek opgebouwd! Bedankt voor het lezen enalle reacties!Nu mag het dan eindelijk weer: Tot snel!

Reis ver, drink wijn, denk na , lach hard, duik diep, Kom terug - Spinvis

Heel veel liefs,

Roanne

Plannen gewijzigd

En toen zaten we zes dagen op een relatief onbekend eilandje in de Amazone, Cotijuba, zonder auto's, verharde wegen en internet. Dat we hier gekomen zijn was door ons vooraf ook niet gepland. Maar er is nog wel het één en ander aan vooraf gegaan.

Aangekomen in Belem hadden we zoals gewoonlijk weer eens vertraging met de bus en arriveerden we zaterdag in de avond. Alle touroperators waren al dicht die tours de amazone/jungle in organiseerden dus moeten we wachten tot maandag. Jammer maar helaas.
Zondag zijn we het stadje gaan verkennen zoals gewoonlijk, helaas anders dan gewoonlijk liep deze verkenning af. We zijn overvallen. Toen we bij een parkje aan kwamen ging Kim op een bankje zitten en ik nog wat rond liep en ging even later ook naast Kim ging zitten. Kim was druk bezig met de instellingen van haar camera terwijl ik wat rond keek, toen ik ineens van achter werd vast gepakt en een mes bij mijn keel/borst zag.. De vrouw wilde mijn camera, maar ik had hem nog al goed vastgebonden om mijn pols en droeg het tasje in een plattegrond. Terwijl we bezig waren hem los te maken (ik hielp maar even vriendelijk mee) begon Kim wat te schreeuwen, ik weet eigenlijk niet eens meer wat. Maar besefte wel dat rust nu even het belangrijkste was om haar niet nog gekker te krijgen. Dus zei Kim rustig te blijven. Verstandig borg ze snel haar eigen spullen snel op. Haar geduld raakte op en ze snee met haar mes de camera los van mijn pols en rende snel weg. Ik rende er daarna nog achterna en riep mensen haar te stoppen maar niemand hielp. Verslagen, lijkbleek en in schok kwamen we bij elkaar en zijn we direct naar het hostel gegaan. Uiteraard even met mijn ouders gebeld waarna ik in dit gesprek werd verblijd met een nieuw familie lid: Teun! Mijn nicht is bevallen van een oer hollandse jongen en iedereen maakt het goed. Een fijne afwisseling zulk nieuws!
Bij het hostel hadden we verteld wat er was gebeurd en de politie werd ingelicht en kwamen ook naar het hostel. Deze twee mannen spraken goed Engels en waren erg aardig. Ze vertelde dat zoeken naar de dader geen zin had, het gebeurde met regelmaat namelijk. Maar ik wel mee kon voor bewijs van aangifte voor de verzekering. Dus we gingen mee naar het kantoor en werd alles uit getypt. We zaten niet in een gevaarlijke zone tijdens de overval en omdat ik mijn camera opgeborgen had op dat moment heeft ze mij waarschijnlijk al eerder zien foto's nemen en ons gevolgd naar een wat rustigere plek. Wat het op het moment van de overal ook nog zo beangstigend was is dat niemand ingreep. Kozen ze dan haar kant, hun eigen veiligheid of interesseerde zet het gewoon niet? Hoe dan ook we zijn er heelhuids uitgekomen en over mijn foto camera kan ik eigenlijk niet in zitten. Had gelukkig elke keer mijn foto's op mijn laptop geplaatst en de laatste twaalf dagen mag ik me ook uitleven op Kim's camera. Deze dag heeft veel indruk op ons gemaakt en zal ook nog wel even in gedachten mee blijven spelen. Maar hoe lief iedereen ook in het hostel was, was op dat moment ook wel even erg fijn.

Het was duidelijk we wilde snel weg uit Belem en maandag ook vroeg naar het bookingskantoor om een leuke tour uit te zoeken. Helaas kwamen we met onze tijds wensen niet uit, maandag vertrekken en zondag terug. Of we moesten nog een vlucht boeken vanaf Santarem om snel terug te komen of heel veel geld uit trekken. Hmm.. goed balen dus.. we hadden toen maar gekozen voor een dag trip de jungle in en konden die maandag nog mee!
We werden bij ons hostel opgepikt en bleken de enige te zijn deze dag! Een privé tour dus! We stapten op een bootje en gingen de rivieren van de Amazone op. Brede rivieren met veel groen aan de zijkanten en hier en daar houten kleine huisjes. We meerden aan bij het eilandje Boa Vista. Waar nog een klein dorpje is gevestigd. Het regende inmiddels al behoorlijk had dus de al om bekende poncho werd ons aangereikt en we gingen de jungle in! Gezien de regen en gladheid konden we niet te diep. Dus kregen we een cursus fruit zoeken, openen en eten! Haha. Echt leuk en veel fruit! En zoveel lekkerder zo vers! We zagen veel groen, bomen, planten en een local gaf nog een showtje boom klimmen echt gaaf om te zien. Helaas niet veel bijzondere dieren gezien maar die schenen daar ook niet echt te zijn, haha. Jammer. Onze guide vertelde ons echt veel en kon ons zo veel info over alles geven, We hebben veel gezien en we zijn de delta werken op geweest! Een geslaagde dag dus!

S' avonds nog gecheckt of we de vlucht naar Paramaribo konden vervroegen maar helaas alle vluchten zaten al vol. We ontdekten een hostel met een Nederlandse eigenaar op een eilandje 1,5 uur van Belem: Cotijuba. Waarom ook niet? We hadden in ieder geval geen zin om nog zes dagen in Belem rond te hangen. We hadden wat gegoogeld en dit kleine eilandje heeft een omtrekt van 20 km, heeft strand, jungle en mangroves en bevindt zich midden in de delta!

De volgende ochtend stapten we op de boot en reisde af naar Ilha Cotijuba. Daar aangekomen stonden de taxi's al in een rij. Zonder gein de paard en wagens stonden achter elkaar! De zandwegen hebben niet echt namen maar de naam van ons hostel was genoeg en we werden weg gehobbeld! Aangekomen bij het hostel werden lief ontvangen en de vrouw vertelde dat ze aardappels met gehaktbal hadden gegeten maar dat we net wat te laat waren, wat ze had het eigenlijk in opdracht van mijn ouders gemaakt. Lieve paps heeft met heel wat omwegen het hostel gebeld en gevraagd of ze ons wilde verrassen met een oer hollandse maaltijd en of hij misschien een excursie wilden regelen voor ons! Dus inmiddels drie dagen verder hebben we gekookte aardappels, boontjes, vlees en jus gehad! En morgen gaan we op excursie! Echt zo schattig trouwens ze hebben hier een aapje als huisdier echt een Mr. Nilson van Pipi Langkous haha.
Op het eiland is eigenlijk niet zo veel te doen, er zijn zeven stranden, geen telefoon bereik, geen wifi haha. Dus we komen hier echt tot rust en hebben goed de tijd om alles uit de reis eens een plek te geven, boeken te lezen, te schrijven/typen. De eerste drie dagen lijken wel wat op elkaar, tussen 9 en 10 ontbijten, strand uitzoeken, tegen uur of 3 weer terug naar hostel voor broodje of warme maaltijd van hier. Douche (in de middag is het water niet zo heel koud), boekje lezen, tukkie doen, kletsen, of spelletje. Om dan aan het begin van de avond nog richting de hoofdweg te begeven (15 minuten lopen) voor wat boodschapjes of om uiteten te gaan. Overigens begint het hier standaard tegen uurtje of 4 wel te regenen en als we mazzel hebben is het in de avond nog wel droog en anders regent het de hele avond door. De volgende dag gaan we op excursie!

Om zeven uur melden we ons present voor de excursie, we gaan ontbijten en daarna richting het strand waar we met een bootje worden opgehaald. We varen richting een ander eilandje en gaan daar ‘naar binnen'/ de mangroves in. Het water staat nu behoorlijk laag, maar het ziet er zo bijzonder uit, groen, veel vissen zwemmen aan de oppervlakte, honderden krabben zien we lopen en bij het huis helemaal aan het eind van de kreek moeten we zijn. Door het lage water kunnen we er niet helemaal komen en moeten we een gedeelte klauteren en door modder slenteren. Dan komen we bij de mensen aan. Een houten huis, drie grote kamers, geen ramen, zwijnen, varkens, kippen alles loopt er rond en de mensen zijn uiterst lief. De mannen maken eerst het visgerei gereed, visdraad met meerdere houtendraadjes waar een haakjes aangebonden worden. Dan stappen we weer in het bootje en gaan eerst garnalen (voor aas) zoeken/halen. Overal in het water drijven ronde holle houten kooien waar de garnalen ingelokt worden door de geur en er vervolgens niet meer uitkomen. Als ze een kooi omhoog halen hoor je de garnalen gewoon springen. We krijgen een busje gevuld mee en zoeken een plekje uit. Onze guide pakt een levende garnaal trekt het hoofdje eraf en pulkt de achterkant schoon en stopt het aan zijn haak. O,ja.. iel!! Maar na dat ik even heb gewacht en de meeste garnalen het al een beetje aan het begeven zijn durf ik het toch aan en maak ook mijn eigen aas gereed. Eerste kwartier hebben we nog niet beet en de local besluit dan toch eerst nog het grote visnet wat verder uit te gooien. Dus we varen wat verder de grote rivier op en daar gooit hij zijn netten uit. We varen weer terug en doen poging twee, de local heeft beet! Kort daarna Kim tot haar eigen schik ook, haha. De vissen die we vangen hebben op sommige plekken stekels dus de local haalt ze van het haakje en verwijdert deze stekels en gooit hem dan onder in onze boot. De guide heeft ook nog wat en ik u raad het al helemaal niets. Ik zal mijn kwaliteiten wel ergens anders hebben liggen zeggen we dan maar ;) Na zes vissen te hebben gevangen, schijnbaar geen grote vangst, gaan we de netten legen. Drie grote netten zijn er uit gegooid en we halen er wel geteld 0 vissen uit! Haha. Wat een talentjes toch ook weer. Dus met relatief onverrichte zaken varen we naar twee uur weer terug naar het huisje van de local. Het water is inmiddels al behoorlijk gestegen en wat een verschil! Het ziet er zoveel mooier uit. Opvallend hoe sommige punten van de heenweg gewoon verdwenen zijn en bij het huisje van de local we zelfs aankunnen meren bij zijn steiger. We zouden eigenlijk onze vangst gebruiken als lunch maar of zijn vrouw het al zou hebben gezien dat we niet de grootste talentjes waren had ze al het eten bereid. Rijst, garnalen en vis! Het smaakte heerlijk en het geeft ook wel een extra tintje dat je het echt bij locals thuis eet. Na de lunch hangen we nog wat rond bij hun thuis en vertrekken we voor de laatste tocht: een rondje mangrove om dan weer richting ons hostel te gaan.
Het is echt onbeschrijfelijk we komen door dicht begroeide kreekjes en kijken onze ogen uit. Er zitten hier ook krokodillen, maar helaas/gelukkig niet gespot. Als we weer eenmaal op het strandje worden afgezet zien we de donkere wolken al komen en we zijn nog maar net binnen of het begint te regenen! Wat een timing en wat een mooie dag!

Zaterdag is een relaxte dag zoals de voorgaande maar stuk drukker, het is weekend dus veel locals trekken naar Cotijuba voor een dagje strand. Op het strand komen ook twee jetskiërs aan en na een leuk praatje krijgen we de uitnodiging voor een rondje achterop! Om het vertrouwen van in de inwoners van Belem weer terug te krijgen, lijkt me dit een uitstekend methode ;) en met 100 km per uur vliegen we over het water, wat een adrenaline en genieten!

De laatste hele dag op Cotijuba (zondag) gaan we het strand op het noorden van het eiland bezoeken Praia vai Qeum Que, om hier te komen moeten we een taxi nemen dit maar de motortaxi. Geloof het of niet maar op mijn 24^e stap ik dan nu voor het eerst achter op de motor! Ook nog nooit op een scooter achterop gezeten. Dus weer een hele uitdaging ;) Het eiland heeft grote golven met zoet water! Een uitstekende combi! Aan het eind van de dag weer terug naar het hostel, weer met de pot mee eten (soort stoofschotel op z'n Braziliaans) en onze tas inpakken!

Inmiddels zitten we al in Paramaribo, de tijd vliegt ;) Bij de douane bleek maar weer dat wij Nederlanders een gouden paspoort hebben want we werden achter uit de rij gepikt: 'Nederlands paspoort?' En mochten zo gelijk naar door naar voren! Nu in het hostel en zo lekker slapen.
Foto's van Kim's camera ;) volgen nog!

Liefs

Parijs - Dakar

Parijs - Dakar

Parijs - Dakar alleen dan de onze eigen mini versie. Zoals al toegelicht in het vorige verhaal zouden we om Jerricoacoa te bereiken in jeeps moesten overstappen. En zo gebeurde. Van stenen gingen we over op rood zand, wit zand en uiteindelijk echt zacht zand! Als of we door een woestijn reden en er verschillende paden al door voorgaande auto's waren gelegd. Al hobbelend en stotend keken we onze ogen uit. Hele piramides van wit zand. Aangekomen in het dorpje dat heel leuk met houten palen en een bord werd aan gegeven, kwamen daarna ook de huisjes inzicht!
Het dorpje bestaat heeft twee ‘straten' zandpaden die de hoofdstraten zijn en zijn gevuld met bar's, restaurants, winkeltjes en een supermarkt :) Uiteraard komt alles uit op het strand en de ‘zon'duin. Een hoge duin aan de kust waar je de zonsondergang moet zien.

Als je door het dorpje loopt heb je z'n relaxed gevoel! Ja dat bevalt ons wel. De eerste dag stond ook in het teken van stadje ontdekken zoals normaal dus naar 10 minuten lagen we al op het strand ;)
Het hostel is erg leuk, leuke sfeer, leuke mensen, leuke hangmatten kortom helemaal super! We gingen met twee andere Nederlandse meiden aan het eind van de dag weer neer het strand om de ‘sunset' te bekijken, maar helaas het was te bewolkt dus maar de cocktail bar street gegaan. Aan het eind van de hoofdweg bij het strand staan altijd kleine cocktail tentjes dus daar kozen we wat uit. Daarna gingen we naar een restaurantje waar je als je wat drinken besteld je gratis langs een klein mini buffetje kunt lopen. Dus daar creëerde we ons voorgerecht om later nog bij het hostel ons hoofdgerecht zelf te maken.
De volgende dag hadden we de buggy tour gepland. Tegen uurtje of 9 vertrokken we met zijn vieren vanaf het hostel zittend achterop een lage jeep, haren in de wind, zonnebril op en zand in de mond. Haha nee dat zand viel echt reuze mee! Maar wat was dat gaaf! We werden als eerst gedropt op een duin waarna we naar de Pedra Furada gingen lopen. Een rots met een gat erin. Het was een stukje lopen en klauteren over het strand en over de rotsen. Het ziet er echt super gaaf uit, ook omdat dit rots gebied zich onder aan een rood achtige stenen berg ligt. Bij mijn geweldige pose in het gat werd ik verrast door een golf en kon ik de terug weg weer goed gebruiken om op te drogen.
Weer terug in de buggy op naar Lagoa Azul te vertrekken en onderweg nog gestrande bootjes, dieren en de luie boom (Arvore de Preguica) tegen te komen. Toen werden we gedropt voor een meer waar me met zeilbootjes moesten oversteken om bij Lagoa Azul te komen. En toen we daar kwamen, wat een helder water!! Je kon alles zien, voeten, lichamen van mensen die al best ver het water in waren. Met een terras in het water kregen wij anderhalf uur speelplezier en moesten ons daarna weer aan de andere kant van het meer melden. Wat een genieten!
Daarna door naar Lagoa Paraiso, weer eerst een heerlijke rit door het zachte zand. Je hebt soms echt geen idee waar je heen gaat en dat je denkt of de chauffeur het wel weet. Want nergens staat er iets van wegwijzingen aangeven. Maar misschien ook wel omdat er in theorie geen wegen zijn. We werden gedropt in een redelijk bebost gebied en een guide liep ons voor naar Lagoa Paraiso. En toen een behoorlijk verlaten stuk strand, met schattige zitjes en hangmatten in het water!! Oe yeah we like this!! Uiteraard weer heerlijk verbleven, gelunched en vertrokken weer heerlijk om de laatste rit te gemoed te gaan en het National Park in te duiken. De duinen, ezels, koeien, stukken groen, rode steen bergen maakte het echt geweldig! Een heerlijke dag en echt genoten van de buddyride en het uitzicht!! Aangekomen in het hostel met wat hostelgenootjes poging twee voor de sunset en deze was stukken beter!! De Sunsetdune wordt s'avonds beklommen door heel veel mensen om met z'n alle vanaf dat punt de beste view te hebben voor de sunset. Hoewel de sunset deze avond nog niet helemaal optimaal maar was zeker de moeite waard! Een applaus kreeg de zon voor zijn moeite om onder te gaan en iedereen verliet de duin weer om of op het strand de Capoeira show's te bekijken, de restaurantjes in te gaan of zoals ons terug naar het hostel om met 11 man te koken. De heren hadden een soort van Tonijn ingeslagen die ze gingen grillen. Er werd rijst gemaakt en de dames richten zich op de salade, de tafel en de garnering voor de tonijn. Een heerlijk gerecht met als toetje een zanger met gitaar en mondharmonica!

Het is alweer de laatste hele dag in Jerricoacoa en gezien we straks de jungle in duiken tijd om onze laatste wasje te draaien, bustickets te regelen en van het dorpje en strand te genieten! Ik gebruik wat tijd in de avond om mijn backpack te herinrichten en alles past weer helemaal! Ja want met al die souvenirs erbij ;) haha. We gaan uiteten bij een heel leuk verlicht tentje en genieten heerlijk van deze laatste avond!
Al voor negen uur stond onze jeep klaar voor de weg terug naar Fortaleza. Alleen waar we de vorige keer een soepele aansluiting hadden worden we nu tegen half 11 op een strand gedropt en verteld dat we tegen één uur weer present moeten zijn voor de verdere rit richting Fortaleza.. hmm oke lekker dan. Gelukkig is het nog niet zo warm dus settelen ons langs het strand, dat wordt het wat bewolkt, voelen af en toe al een regendruppel, zien wat zeer donkere wolken en toen.. een wolk breuk! Iedereen rende zo snel mogelijk de strandtentjes in en naar een goed half uur konden we weer naar buiten. We mochten voor een uur alweer de jeep in en werden naar de overstap plaats van jeep naar bus gebracht. Daar was het niet helemaal soepel geregeld dus werden kim en ik ieders in een andere bus gezet. Wel richting Fortaleza uiteraard beide, we kwamen elkaar onderweg bij de stop nog tegen maar gezien ik een kleiner busje had en als eerste werd gedropt ben ik nu al in het hostel en verwacht kim met een uurtje ook wel. De rit van 6 uur heen is een rit van 10 uur terug geworden, wind tegen zullen we maar zeggen ;)

Het is wel grappig hoe snel je je ergens thuis aan het voelen bent. Het hostel in Jerricoacoa was ook echt aan het eind van de dag een thuis kom gevoel. Het hostel hier in Fortaleza waar we eerst ook zaten werken zulke lieve mensen, dat ik toen ik zojuist de straat hier in liep echt dat, oe ik ben er bijna :) En te lief en leuk werd ik net ook weer ontvangen.

Morgen pakken we onze laatste bus (ca 24 uur) naar Belem om daar zaterdag aan te komen en opzoek te gaan naar een tocht over de amazone en de jungle in! We moeten de 30^e van januari weer terug zijn in de bewoonde wereld om dan naar Paramaribo te vliegen!

Voor zover weer een kortverslagje en gezien ik heel lief wat extra foto ruimte heb gekregen kan ik jullie hopelijk verblijden met nog wat extra foto's!

Heel veel liefs!

De tijd vliegt, redden we het om mee te vliegen?

Met spierpijn in vrijwel alle ledematen type ik nu deze blog. De afgelopen week heeft toch in behoorlijk sportief teken gestaan. Twee capoeira lessen en mijn vierdaagse duikcursus hoorde er allemaal bij! De duikcursus die ik overigens vandaag heb afgerond en behaald!! Helemaal blij :)

Nu even terug in de tijd naar 6 januari de tweede dag in Natal waar we naar een heerlijk ontbijt met vers fruit, roerei en sappen de dag eens in gingen plannen. Eerst had ik gesprek bij de duikschool, waar het al snel duidelijk was dat er pas vanaf 14 januari plek voor mij was! Pff daar kon ik eigenlijk niet op wachten, redelijk teleurgesteld maar weer richting het hostel. En gelijk met Kim besloten om dan niet zo lang in Natal te blijven en eerder door te reizen naar Fortaleza. Het is vandaag een feestdag dus alle toeristische hotspots zijn hutjemutje gevuld. We besluiten het strand dichtbij te bezoeken en het dagje relaxed door te brengen. In de avond uren speur ik het internet af naar een duikschool in Fortaleza en stuur maar even een mail. Nu maar hopen dat ze hier wel plek hebben.

De volgende dag gaan we het fort bezoeken daar zijn oorsprong aan Mauricco (Maurtis?) van Nassau te danken heeft. Dus nog wat Nederlandse invloeden. Altijd leuk. Het is behoorlijk heet deze dag en de lange wandel tocht heen zorgt al voor een stop voordat we er zijn en drinken binnen no time onze flessen water leeg.. en dan.. regendruppels :) En klein buitje zorgt voor een heerlijke verkoeling en we gaan richting het fort. Ze hebben nog veel in oude staat en bij de ruimtes staat nog aangegeven waar het voor gebruikt werd. En natuurlijk: we took picture! De terug weg loopt wat sneller doordat het wat afkoelt en ik op uiterst subtiele wijze onderuit glij in groene smurrie/zeewier wat zich over de stoep had verspreid en mij ook keurig onder aan de weg weer afzet! Mijn kont zat onder de smurrie!! Ie.. Dus maar even met broekje aan de zee ingedoken om iig een schoon broekje te hebben. Niet verwacht maar door de lange wandeltochten hebben we met dit bezoekje aan het fort onze dag ook weer goed gevuld.

Uit verschillende hoeken hoorde we al veel positieve verhalen over buur dorpje (80 km) Pipa. Bijzondere stranden en beetje hippie achtig. Dus al vroeg vertrekken we en reizen af naar Pipa. Het dorpje is klein en leuk met de ‘hoofdstraat' gevuld met kleine winkeltjes en de vele wegen richting de stranden. Het strand zelf is leuk en iedereen is gevestigd op de zandbank, met de kiddies spelend in het eerste water en de zee voor ons. De zee is niet zo wild, wat wel even fijn is, wat rustig zwemmen en zand vrij het water uit kunnen komen ;) Een zandbank is niets voor niets een zandbank en moet ook een keer verdwijnen dus als de golven steeds hoger onder onze bedje doorslaan is het tijd om te verkassen en tegelijk begint het ook te regenen. We schuilen wat en pakken daarna de bus terug. En onderweg gaat het harder regenen, en harder en harder! We moeten op een gegeven moment overstappen van bus en lopen daardoor ca 5 minuten door de keiharde regen. En komen door en doorweekt uiteindelijk bij ons hostel aan. En juist als je ff zin hebt om je dus ff te fatsoeneren en te douche is onze dorm met bijbehorende douche tot de nok toe gevuld. 6 personen, 6 grote tassen allemaal tegelijk in een te kleine kamer en maar 1 douche.. hmm. En ik wil zo graag douche. Dus ik pak mijn benodigdheden en ga beneden bij de openbare douche (officieel voor hen die al uitgecheckt zijn en nog de hele dag blijven) mij douche en bij terug komst zijn de meeste ook alweer verdwenen en gaan Kim en ik een gezellige avond te gemoed.

Vandaag is onze laatste dag in Natal en gezien we laat vertrekken gaan we overdag naar de grootse Cashewnoten boom van de wereld! Heerlijk toeristisch aangekleed met allemaal kleine kraampjes, een uitkijk toren en de wandelroutes, vermaken we ons er nog best een poos. De boom is door wat genetische foutjes verkeerd gegroeid en is als een soort reuze struik over 8500m2 gegroeid! Zorgt voor meer dan 80000 nootjes per jaar en voor veel werk gelegenheid. Echt grappig want ik wist dus echt niet hoe cashewnootjes groeide. Maar ze hangen onder aan een vrucht die groeit aan deze boom. De vrucht wordt gebruikt als hoestdrankje en per vrucht hangt er 1 cashewnoot aan!! Dat is dus echt niets! De vruchten zijn nog best groot (klein appel formaat) en er groeit maar 1 nootje aan!! Hopeloos veel werk dus. Maar wel erg leuk om ze te zien! We verlaten het niet zonder wat nootjes te hebben gekocht van deze boom en vertrekken weer richting Natal om vervolgens op doorreis naar Fortaleza te gaan.

Wat ik nog niet had verteld dat ik inmiddels per mail heb gehoord dat ik 11 februari kan beginnen met mijn duikcursus!! Bij een Nederlandse duikschool nota bene! De dag van aankomst gaan we de stad bekijken en gaan alle hotspot af! Erg leuk, helaas batterij van camera leeg. Maar als ik Kim heel lief aan kijk mag ik later misschien nog wel wat foto's kopiëren ;) Ze hebben er echt een soort van kunst en cultuur park met bijzondere kunst objecten of optisch bedrog. Even verder op is er een hele grote markt in de oude gevangenis. Waar in elke cel nu een klein kraampje is en als een stadion in de rondte is gebouwd met 3 of 4 lagen. Veel te zien dus maar ook veel van het zelfde. Uiteraard kan hier de grote kerk ook niet misschien welke wel heel erg groot is en door de donker grijze kleur haast bozig aan doet. Van binnen ziet het er nog behoorlijk nieuw uit met pleisterde witte muren en een plafond van witte tegels. Daarentegen wel hele mooie glas in lood ramen. Ik moet voor mijn duikcursus en potentiele brevet pasfoto's hebben dus we lopen ook nog even naar de winkelstraat, waar ik een pasfoto laat maken welke vervolgens gefotoshopt wordt!! Ik word wat lichter gemaakt, lijnen in mijn gezicht worden weg gehaald. Ogen worden bruin gemaakt (rode ogen) en als laatste vraagt ie nog of ik andere kleren aan wil! Haha. Nee! Niet nodig. Dus met foto's van soort van mijzelf gaan we weer verder en ontdekken de stad nog wat meer.

Volgende dag begint mijn duikcursus!! Om 09:00 moeten we ons bij beachpark melden en gezien we volgens de info of om 6.15 weg moeten of 3 bussen wat ons nog erg onduidelijk is, besluiten we met de taxi heen te gaan om daar nog even de goede info te krijgen en ons verder met de bus te vervoeren. Kim gaat mee om wat info over te doen voor een losse duik en daarna willen we naar beachpark zelf, het grootste waterpark met giga glijbanen van Zuid-Amerika!! Bij aankomst worden we door Jan, de duikinstructeur opgepikt. Al snel blijkt dat een losse duik voor Kim niet kan omdat de zee hier te wild is in de maanden januari en februari. De eindduiken die ik ga maken zullen in een groot meer zijn en dus niet zo spectaculair voor Kim. Ik ben de enige deze week, dus heb prive les! Wat een luxe. Dag één alleen wat theorie en als ik aan het eind van de ochtend klaar ben gaan kim en ik richting het Beachpark, verheugend op alle glijbanen komen we bij de kassa, 130 real!! Dat is 60 euro! Per direct weten we beide dat dit zonde is van het geld en zoeken ons vertier op het naast gelegen strand ;) De terug weg (1,5 uur) met de busjes lukt goed, dus voor de volgende ochtend voorzie ik geen probleem.

Volgende ochtend weer vroeg de wekker en om half 8 loop ik de weide wereld weer in richting de bussen. Bus 1 gaat goed, op de terminal aangekomen nog even zoeken en na wat navraag bus 2 gevonden. Een jongen helpt mij vriendelijk en zegt dat het helemaal goed komt en dat ik bij beachpark er uit wordt gezet. Enfin een uurtje later (al 9 uur geweest, 9 uur aanvang les) check ik toch nog even bij de co-driver of we wel naar beachpark gaan.. no.. no beachpark.. Nee hè, ik begrijp dat er over een half uur weer een terminal komt waarna er waarschijnlijk wel een bus naar beachpark gaat! Ik besluit daar niet op te wachten en de eerst volgende grotere halte er uit te stappen en maar een taxi te pakken, immers wordt er op me gewacht. Ik ontdek dat ik wel in het zuiden zit maar in het midden ipv aan de oostkust. 34 real, een uur en wat gevloek in mezelf later kom ik toch op plaats van bestemming. Jan, mijn duikleraar, snapt er niets van hoe het kon maar start even vrolijk als anders onze les en in de middag mag ik ook het zwembad in plonsen, leuk!!
Deze avond worden er capoeira lessen bij het hostel gegeven en kim en ik hebben ons opgegeven, wat blijkt, we zijn de enige. Dus een leuke, zware les volgde! Het is een dans/vechtsport waar je met ‘standaard' pasjes (moeilijk zat) om elkaar heen draait en elkaar aanvalt en jezelf verdedigd. Totaal gebroken naar de eerste les, vragen met iets te veel enthousiasme of hij morgen ook wil komen les geven. En dat wil die! (op dit moment vinden wij dat nog erg leuk) haha.

De volgende dag poging 3 om naar de duikschool te gaan en warempel het lukt! Met het gevoel alsof kampioen bussen ben start ik de les. Vandaag tevens ook examen theorie en weet deze met 3 fout van de 50 te halen! Daarna duiken we weer het zwembad in en maken we de afspraak om morgen om 8 uur te vertrekken voor het praktijk gedeelte! Terug in ons hostel gaan kim en ik nog weer naar de grote markt en kopen nog wat leuke dingetjes om ons inmiddels al met eerste spierpijnen klaar te maken voor onze tweede capoeira les. We hebben om 18:00 afgesproken en als hij er om 18:00 nog niet is hopen wij stiekem dat ie het vergeet. Maar dan staat ie ons met een grote glimlach al op te wachten, een nog grotere glimlach verschijnt er op ons gezicht als hij verteld dat we vandaag eerst gaan leren het instrument te bespelen. Haha. Nog behoorlijk lastig, een lange stok wordt lichtelijke gebogen door een stuk ijzerdraad wat er overheen wordt gespannen een kalabas wordt toegevoegd als klankkast en met een stuk steen als plectrum geef je extra dimensies aan het draad waar je met een stokje en een rammelaar in je hand tegen aanslaat. In theorie zou je vier handen nodig hebben om het goed te kunnen bespelen als je het aan mij vraagt. Haha. Daarna worden we alsnog even flink afgemat en bedanken hem vriendelijk als hij vraagt naar morgen avond. Haha.

Vandaag de dag! Ik ga echt duiken en hopelijk mijn brevet halen. Met veel spierpijnen wordt ik wakker, nee hè, niet vandaag! Gelukkig als we eenmaal op bestemming aan komen valt het al wel weer mee en in het water amper last. Ik krijg allemaal opdrachten die ik uit moet voeren in het water. Het is er meer voor wat je moet doen als er iets mis gaat en je in alle situaties kalm moet blijven, geloof het of niet, maar onderwater ben ik de rustigheidzelf ;). Het zicht is erg slecht, als mijn instructeur ook onderwater is hebben we een buddytouw om onze armen anders zouden we elkaar niet eens kunnen zien! Maar ondanks dat is het een geweldige ervaring om zolang onder water te zijn en echt alleen je ademhaling te horen. Het gaat me allemaal goed af en mag aan het eind (in totaal 4 duiken gemaakt) ook mijn duikbrevet ondertekenen!!! Om dit te vieren gaan we met z'n alle nog even wat eten (hij, zijn vrouw, kim en ik) en bij thuiskomst heeft kim ook nog zelfs een cadeautje voor me! Chocolade cake waar ik elke keer als we in de supermarkt zijn over begin :) haha.

Als we even rustig aan het bij komen zijn en ik mijn spieren even de tijd gun te herstellen klopt een hostelgenootje aan of we mee gaan naar het pre-carnaval feest wat bezig is. Per direct/hoewel redelijk moeizaam komen we in de benen haha. En gaan we mee. Het is een drukte van jewelste. En zien één groep zich klaar maken voor vertrek. Wat een organisatie. Maar dan als ze beginnen, wat een energie!! Hoe geweldig! Al die muziek, de lovely ladies en de zangers die er achter aan lopen. Leuk om toch al wat stiekem mee te kunnen krijgen van het grote gebeuren straks! Achter de groep komen hordes mensen zwetend, dansend en genietend van de muziek mee gelopen. Wauw!

Morgen vertrekken we naar Jerricoacoa, het van oudsher hippie dorp aan het strand. Dit dorp is totaal op zand en na de standaard busrit moeten overstappen op jeeps om het beloofde land te bereiken! Hier zullen we een paar dagen vertoeven waarna we naar Belem gaan om vanaf daar een tocht richting de amazone te gaan maken. De 30^e vliegen we naar Paramaribo. We zijn wel wat korter dan gepland in Suriname maar we willen ook zoveel ;)

De tijd vliegt en we vliegen heerlijk mee.. Maar zo af en toe mag die wel even stil worden gezet..

Heel veel liefs!

Ps. Er staan ook weer foto's online

Dansen zweten en genieten in Salvador

Aan een zoetwater meer met aan de ene kant een wit bountystrand met palmbomen en aan de andere kant ongerepte groene natuur met wilde paarden, waar Mick Jagger zijn inspiratie schijnt op te doen besluit ik ook maar inspiratie op te doen voor deze blog. Hoewel Mick Jagger zijn beste tijd al wel heeft gehad en ik hoop dat de mijne nog komt ;) Denk ik wel een goed evenwicht te hebben gevonden. En met als goed voornemen mijn blogs iets minder lang te laten worden ga ik dan nu echt beginnen. Laat ik eerst iets over Salvador vertellen en later nog even terug te komen op de cultuur.

Salvador, een stad met veel kleur, leven op straat en heel veel cultuur. Veel meer als de tango in Buenos Aires leeft hier capoeira. Op vele pleinen laten de mensen hun kunnen zien onder begeleiding van een live band. De gekleurde huizen in de het oude centrum Pelourinho is een hotspot voor de locals om hun vaardigheden te laten zien. Wij zitten in deze wijk met ons hostel.
Big mammas's met hun kookkunsten, schilders, dansgroepen, capoera groepen. Je vindt ze hier allemaal. Uiteraard ook ouderwetse klederdracht wordt hier met trots geshowd. En in de avonden trekken dans, muziek en zanggroepen door de straten. Wat een genot om hier midden in te mogen leven. We zijn ook langer in Salvador gebleven als in gedachten want er viel zo veel te zien!
Het centrum van Salvador is in twee gedeeltes opgesplitst. Lower side en Upper side. De zojuist beschreven wijk, Pelourinho. Is upper side. Een lift van tien tallen meters hoog verbind je voor nog geen 10 eurocent met lower side. Het lager gelegen centrum. Lager gelegen en ook armer. Hier heb je wel de echte souvenir marktjes en de haven om het vaste land te verlaten. Maar verder is er ook niet veel meer. Er is nog een oud fort waar vroeger slaven werden verhandeld en gevangen gehouden. Maar helaas is die om onderlinge discussies over geld en onderhoud nu al een paar maanden gesloten.

Wij kwamen de 29^e aan in Salvador en hebben ons de eerste twee dagen vermaakt met het oude centrum te bezoeken en het strand te verkennen (barra) welke in het zuiden van Salvador ligt. Bij wat na vraag schijnt dit ook de hotspot te zijn om Oud en Nieuw te vieren op de boulevard en op het strand en in het wit gekleed!
Tegen een uurtje of tien in de avond op 31 dec vertrekken we richting Barra, waar de straten al goed gevuld zijn. We volgen de menigte en komen uit bij de mainstage waar een band de sfeer er al goed in heeft gebracht. Opvallend zijn de grote hoeveelheden militaire politie die in rijen rond marcheren of in een lange rij om en om staan om alles goed in de gaten te houden. Nog een ideaal puntje waar ze in Nederland met festivals soms alleen met bier langs gaan komen ze hier met alles langs. Dus geen moeizame wandeltochten richting een bar maar gewoon blijven staan en één van de wandelende barren aanspreken. In Salvador krijg je volgens mij vanaf jongs af aan al danspasjes aangeleerd. Want op elke soort ritme ontstaat er een dans die bijna iedereen mee kan doen! De dansen doen braziliaans/afrikaans aan en is geweldig om alle mannen, vrouwen, jongeren en kinderen deze pasjes te zien doen. En ook op die Oud&Nieuw feest ontstaan er spontaan hele dansgroepen. Uiteraard wil ik hier ook wat van leren dus raak ik aan de praat met een deense meid die hier inmiddels al een aantal jaar woont en de pasjes al goed onder de knie heeft en zo start mijn eerste dansles van deze avond. Het feest gaat door en ontmoeten steeds meer mensen, we raken in gesprek met wat jongens en als wij aangeven dat we uit Nederland komen trekken ze ons mee naar hun baas, ook een Nederlander. We blijven bij deze groep staan en genieten verder van de muziek, dans en de tempratuur. Het is nog rond de 28 graden en dat met al het dansen en de grote menigte om ons laten de eerste zweet druppels ook niet lang opzicht wachten. Als Kim en ik net op kim's horloge hebben gekeken is het 23:55 en dan ineens vuurwerk!! En Champagne overal! Huh? Haha oke dan zou het wel al wel twaalf uur zijn. En wordt er niet echt afgeteld. Heerlijk verkoeld door de champagne die over iedereen heen wordt gespoten starten we het jaar 2012 op een ongelofelijke manier! De nacht wordt onvergetelijk met een feest op het strand en vele danspassen die nog geleerd werden. We eindigen met een ritueel om je voeten te wassen in de zee en keren daarna bezweet, moe en voldaan terug naar ons hostel.

De volgende dag zijn we nog verbijsterend fit en besluiten in het noorden van Salvador samen met ons Duitse kamergenootje een kerk en een fort te bezoeken. Deze kerk heeft een omheining waar men allemaal lintjes aan heeft geknoopt om een wens of verzoek tot god te doen. Deze lintjes worden ook uitgedeeld in Salvador en wordt met drie knoopjes vast gemaakt om je pols. Per knoopje mag je een wens doen en je mag het bandje niet zelf verwijderen of pas nadat je wensen zijn uitgekomen. Na dat ik de eerste x, 3x had gewenst dat ik hier echt niet voor hoefde te betalen en dit ook zo uitkwam. Heb ik bij de volgende twee lintjes mijn wensen wat serieuzer genomen ;) Kim en ik hebben aan dit hek ook nog een lintje geknoopt, you never know ;)
Daarna zijn we naar het fort gegaan waar er nog een groot feest was. En het naast gelegen strand ook weer eens overvol! Ik had het nog niet te spraken gebracht. Maar Salvador is omringt door strand, veel stranden. Maar iedereen kiest ervoor om hutje mutje op elkaar te kruipen en vervolgens gedeelte strand haast leeg te laten. De hutje mutje stranden zijn de beste te zijn en het gezelligste zeggen ze. Gezellig kan ik zeker inkomen maar het beste kan ik zelf niet helemaal inkomen.

De laatste dagen genieten we van alles wat Salvador te bieden heeft en gaan op de laatste hele dag nog naar het meer waar ik mee begon. Het was even puzzelen met de bus om het meer te vinden gezien het verstopt ligt in een bos. Maar dan heb je ook wat gevonden, witzand strand, palmbomen, groen, natuurlijk, wilde paarden en zoetwater! Heerlijk om weer even in zoetwater te zwemmen en me te verwonderen over dat paarden eigenlijk perfect in het wild kunnen leven.

Ik kan het niet laten om toch nog even de cultuur erbij te halen en dit keer gaat het weer over de mannen en vrouwen. En waar ik misschien de vorige de Nederlanders aanviel op hun preutse gedrag ben ik hier er toch maar trots op dat wij iets meer aan monogamie proberen te doen dan hier ;) Waar ik eerst dacht dat het echt gewoon grote verhalen waren over meerdere vrouwen is het hier echt zo. Mannen hebben een vrouw en een vriendin. Het is dan wel niet zo dat ze meerdere malen getrouwd zijn maar hebben er altijd wel eentje naast. Nu vinden de mannen dat hier stoer, want hiermee laat je wat status zien en dat je geld hebt. Maar een simpel rekensommetje laat ook blijken dat de vrouwen dan ook wel vreemd moeten gaan om alle mannen te kunnen plezieren met een extra vriendin. Alleen doen de vrouwen dit niet met veel bombarie en weten de mannen dus van niets of naja doen of ze het niet weten. Het is ook wel grappig op strand, in de bus, supermarkt, op straat je ziet soms gezinssamenstellingen waar de je dan echt niet veel van begrijpt. En proberen kim en ik het dan een beetje uit te puzzelen. Een hele sport kan ik zeggen. Haha.

Salvador heeft veel indruk gemaakt door het kleurrijke leven wat zich op straat afspeelt en daardoor makkelijker te ontdekken is en om in mee genomen te worden.

Bij he uploaden van deze blog+ foto's zijn we inmiddels in Natal. Waar ze bij aankomt al gelijk wisten wie we waren en dat is nooit een goed teken ;) En ja ze waren overboekt dus slapen wij nu de eerste twee nachten in een twee persoonskamer in een ander hostel op loopafstand. Niets aan het handje dus. Zo even ons voorzien van allerlei informatie en opzoek naar een duikschool voor mijn duikbrevet, een wel heel goed voornemen om mijn duikbrevet te gaan halen!!!

Liefs!

Het kerstverhaal (Rio de Janeiro)

Voor jullie die misschien tussen kerst en oud&nieuw vrij zijn heb ik weer even wat leesvoer ontwikkeld, en voor de harde werkers een mooi moment om even iets anders aan het hoofd te hebben ;)

Waar de aankomsttijd aanduidingen van onze bustickets vandaan komen is voor ons altijd een groot raadsel. Altijd komen we minimaal wel 2 uur later aan. Dus toen er op de ticket stond 05:00 aankomst in Rio, dachten we naja uurtje of 7,8. Dan ff op de terminal de bustickets richting Salvador regelen en richting het hostel. Maar uitgerekend deze rit kwamen we om 05:00 aan. En daar stonden we dan, bijna alle busmaatschappijen waren nog gesloten met hun desks dus gingen we ergens zitten en gedeeltelijk wakker blijven. Want al zo vroeg naar het hostel had nog geen zin en dan zouden we in de aankomende dagen nog een keer terug moeten naar de busterminal om tickets te regelen.
Dus we hebben even keurig gewacht, tickets geregeld en taxi richting het hostel genomen. We moesten even wachten maar konden gelukkig snel inchecken. Het weer was heerlijk dus de bestemming van vandaag was snel uitgezocht: Copacobana beach! We legde onze sarongs uit en de buren wilde wel even op onze tas passen. Dus zeldzaam doken we samen de zee in! De golven waren niet zo groot, het water was niet helder en er dreef troep in.. hmm... is dit Copacobana beach? Het strand is leuk maar het water nou niet echt je van het. Maar als het rond de 35 graden is, is elk water natuurlijk heerlijk. We kwamen er al wel snel achter dat we eigenlijk wel een parasol moesten en gezien de stoelen ook niet duur waren ons maar even heerlijk in de schaduw geparkeerd en zo nog een lekker lang dagje strand volgehouden. Ik moest ook echt naar de kapper, ik draag al poosje mijn haar in een staart en er was geen model meer in terug te vinden. Dus opzoek naar een kapper! Je had wel kapper zaken waar opstond Englisch sproken maar daar betaalde je dubbel zoveel! Dus bij een echte local kapper, waar ze ook nagels enzo deden had ik een afspraak weten te maken. Om 19:00 de volgende dag, dacht ik. Dus toen ik tot morgen zijn op mijn geweldige portugees kwam ik er achter dat de afspraak voor vandaag was, haha. Oké snel ff douche nemen dus en terug! Ze hadden veel lol om mijn blonde haar en de jongen die mij ging knippen gaf mij een tijdschrift waar ik een haarmodel uit kon kiezen. Daarnaast stond beschreven hoe dat model geknipt moest worden, niet heel erg hoop vol. Maar we kwamen er al snel uit wat ik wilde en toen het duidelijk was ging er een high five door de hele kapsalon omdat we elkaar hadden begrepen haha. Erg leuk zo. Het eind resultaat was nog beter dan verwacht, dus met een feliz natal en een dikke knuffel van iedereen verliet ik met toch wel z'n 5 cm korter haar de kapsalon. De eerste avond verder niet veel bijzonders gedaan.

Vandaag is het 24 december. In Brazilië vieren ze maar twee dagen kerst, kerstavond en eerste kerstdag. Dus vanavond zijn er overal feestjes en hebben gekozen voor het feest wat onder het hostel in het bijbehorende bar plaats vond. Maar eerst een dagje siteseeing! Via het hostel konden we een tourboeken en gingen in totaal met 4 en een guide opstap. Eerst naar het voetbalstadion dat nu in verbouwing is voor het WK van 2014 en waar de finale zou gaan plaatsvinden en die aan 200.000! mensen dan een plek moet geven. We konden er eigenlijk weinig van zien maar het idee was wel leuk. Daarna zijn we naar de carnavalstreet gegaan. Een straat die aan beide kanten uit tribunes bestaat en waar de optocht door heen loopt. Het is echt warm, tegen de 37^o graden, maar de airo auto helpt! Hotspot nr 3 was een kerk, het zou eens niet, maar deze was echt bijzonder. Het heeft namelijk niets van een kerk weg maar is meer een hoge ronde piramide. Architectonisch echt bijzonder. Er stond ook weer een kerststal. Opvallend aan de kerststallen die we tegen komen is dat er geen baby in de kribbe ligt. Echt nergens. Misschien dat ie er pas naar kerstnacht in wordt gelegd. Wel opvallend. Daarna zijn we naar Lapa gegaan. Het uitgaansgebied van Rio. Je hebt daar een trap die helemaal kleurrijk is belegd met allemaal kleine tegeltjes, oftewel mozaïek. De guide wees ons op een stuk met Nederlandse wijsheden! Ook kwamen we hier en daar nog meer Nederlandse tegeltjes met plaatsen etc. tegen. Erg leuk! En toen gingen we de Cristroffel berg op!! Waar het jezus beeld staat. Het beeld is echt gigantisch en het uitzicht onbeschrijfelijk. Maar een drukte aan toeristen!! Nergens nog zo vol gezien met toeristen en camera's. En ja wij hoorden er net zo goed bij. Je kon van boven de hotspots ook erg goed zien, het stadion, de paardenrace baan, de drijvende kerstboom!
Hierna gingen we wat eten met z'n alle en zouden daarna naar de Suikerberg gaan. Maar die bleek al dicht te zijn (of de guide wilde gewoon op tijd thuis zijn kerstavond, en terecht) want de tour zou tot half 7 duren. Dus de 26^e worden we om 16:00 opgepikt om het vervolg van onze tour te doen.
Kim en ik hebben besloten om vanavond ons eigen kerstdiner te gaan maken! Als eerst vonden we ons toetje; strawberry cheescake ijs!! Voorgerecht tomaten soep.. en als hoofdgerecht.. hmm de keuken in het hostel is niet zo denderend dus zoveel keus hebben we eigenlijk niet.. Een hele kip/kalkoen waar je mee dood gegooid wordt is niet wat voor ons. Dus besluiten voor een salade en vlees te gaan! Gezien het feest laat begint weten we goed tijd te rekken en lekker lang te tafelen door gang voor gang te maken. Dan ineens worden we opgeschikt door knallen, niet normaal! Het blijkt vuurwerk te zijn, dat steken ze hier ook op kerstavond af. Hadden ze ons ook wel even voor mogen waarschuwen ;) Om 12:00 ready to party duiken we de bar in.. een grote koude versierde ruimte staart ons aan.. er is niemand!! Hmm.. we doen nog wat pogingen maar als om 2:00 er nog niet meer dan 5 mensen zijn, houden we het voor gezien. En eindigt kerstavond voor ons.

1^e kerstdag gaan we naar Ipenema beach, ‘the place to be' op de weg daarna toe komen we een leuke markt tegen. En ik weet hier een leuke zonnehoed te scoren en we geven beide over aan de Braziliaanse bikini's! De topjes zijn hier echt heel leuk, strepless en met een draai er in. De broekjes laten voor ons wat te wensen of naja eigenlijk dus ook niet ;) Maar weten nog de broekjes met het meeste stof te vinden, haha. Het strand bestaat uit allemaal verschillende spots en elk spot is een beetje voor een type mens, de familie, de sporty's, de gay's etc. we kregen het advies voor spot 9, beetje het sportieve gedeelte denk ik. Gezien het feestdag is zijn sommige straten afgesloten en lopen mensen menigte af en aan. Er wordt gevolleybald, over elastieken gelopen, geskate en geskateboard. Veel te zien dus en het water is schoner dan op Copacobana. We hadden ons al wat verder op het strand een plekje bemachtigd, niet zo dicht bij de zee dus. Want bij copacobana waren ons de golven al opgevallen die ineens meters de strand opgaan en iedereen snel zijn spullen moet pakken. Maar zelfs op deze pek waren we voor één golf niet veilig en moesten we snel handelen om onze spullen droog te houden. Een kleine zoektocht naar kim's slipper, maar die was al snel gevonden. En weer een paar meter naar achter. We hebben heerlijk genoten deze dag en besluiten vanavond uit eten te gaan en de drijvende kerstboom te gaan bezoeken. De kerstboom is echt geweldig! Groot en wisselt van lichtjes en afbeeldingen op de boom, echt leuk!! En uiteraard: We took picture ;) het uiteten werd nog een grotere opgave dan verwacht, veel was dicht en echt hele gezellige tentjes konden we niet vinden. Toch vonden we nog wat leuks maar dan wel in buffet vorm. Achja onze magen hadden inmiddels behoorlijke honger en we hadden al veel gelopen om wat leuks te vinden. Dus hier hadden we dan onze kerstmaal. De airco stond erg hoog, dus was echt koud. Buiten was het warmer ;) En toen begon het gewoon te regenen! En te regenen en te regenen! En met de kou van binnen leek het net Nederland. Dus voor even voelde we ons thuis ;) We wilden eigenlijk nog naar een irisch pub op advies van wat mensen op het strand. Maar de regen maakte ons niet veel enthousiaster. Hoewel het niet koud was hadden we geen zin om zeiknat opzoek te gaan naar een kroeg dus pakte een taxi terug naar het hostel. Dus eerlijk is eerlijk een hele geslaagde kerst was het niet maar wel een onvergetelijke.

De tropische bui houdt het 20 uur vol, dus de volgende dag is er weinig te doen. Gezien Kim niet heel lekker is van vermoedelijk het eten van gister. Dus ook niet zo erg om even wat aan te sterken. En ik had de tour om 16:00 staan om de suikerberg op te gaan. Keurig om 16:00 verschijnt mr Guide, maar met de mededeling dat door de bewolking en regen het vandaag geen succes is maar dat hij morgen de kansen beter in schat. Hmm naja oke dan morgen maar, misschien is kim dan ook al wel beter en kunnen we met z'n tweeën. Jammere nu wel is dat ik de hele dag niets heb gedaan behalve boodschappen voor kim ;) haha nee hoor. Onze dorm is inmiddels opgeleukt door 4 duitse jongens en met hen besluiten we 2^e kerstavond te vieren. We bereiden een diner samen, kim knapt er zowaar van op en gaan stappen met z'n vijven. Één van de jongens bleef in het hostel. Op advies van één van de medewerkers kregen we een naam van een club door en gingen daar heen. Bij aankomst waren we helemaal vergeten onze id's mee te nemen. Stom. Maar gelukkig mochten we er in. Het was een leuke club, al leek het meer op een groot huis maar dan nog al donker ;) Veel locals en leuke muziek. Opvallend de duitse jongens zijn lange blonde surfdudes en vallen echt zo erg op, volgens hen een goede spiegel hoe wij ook opvallen haha. Vroeg in de ochtend bereikte we onze bedjes en werden wakker van weer eens een tropische regenbui. Hmm nee hè. Gelukkig klaart het weer al wat sneller op, kim is inmiddels weer terug bij af en ligt met buikkrampen op bed. Ze besluit toch mee te gaan de suikerberg op. Van een afstand is te zien hoe een wolk net over de top van de berg hangt, haha niet veel geluk dus. Het eerste gedeelte van de berg doen we lopend en klimmend, erg leuk en spannend want is nog best wel glad. Helemaal stuk als we boven zijn maar wel weer een lekker gevoel. De overstap van berg gaat via liftjes en we bereiken het hoogste punt. De wolken vallen hier helemaal niet op, het is allemaal alleen niet zo helder. Als we een chinees vragen of zij een foto van ons wil maken wil zij daarna ook met ons op de foto. En een vriend daarna van haar ook. Haha, even zijn wij een toeristische attractie haha. De hike heeft kim niet veel goeds gedaan en ze besluit naar de tour ook direct naar het hostel te gaan bij te komen. Ik wil nog graag down town city centre zien van Rio zien als het donker is ivm belichting, dus besluit hier heen te gaan. Op advies van de guide wordt ik ergens veilig afgezet en krijg nog wat tips mee, blijf waar het druk is en waar het licht is. Ik begin bij Lapa, het uitgaans gedeelte! Helaas is inmiddels de batterij van mijn camera leeg, maar bijkomend voordeel is dat ik me niet bezig hoef te houden met maken van foto's maar gewoon kan genieten van alles. De kleurtjes, barretjes en restaurantjes. Het park is mooi verlicht even als de straten. Grote coca cola flessen van lichtjes brengen veel sfeer. Enigszins wel spannend van het alleen zijn in het donker in Rio en alle indrukken van lampjes en gebouwen loop ik met een veilig gevoel met de menigte mee. Dan kom ik op een groot square aan waar de grote historische panden zich bevinden. Ook hier is er op de verlichting niet bespaard. Bij het grote theater gebouw, echt prachtig!!, zijn veel mensen en lijkt er op of er een première is van iets. Veel camera's, speciale verlichting maar het schijnt dat ze een serie aan het opnemen zijn en er een bekende acteur mee doet aan deze aflevering. Het meisje dat me al deze info geeft is ook zelf nog eens guide in Rio dus weet me van alle panden ook nog eens leuke info te geven! Stiekem toch balend dat mijn batterij van mijn camera leeg was ga ik met de metro terug. En kom vol energie aan in onze dorm.. waar iedereen slaapt!! Als ik de keuken in ga zit daar Jan, een van de duitse jongens. Ze doen een powernap voor het stappen. Haha oke er is hoop. Als ik bij kim ga kijken gaat het met haar nog niet veel beter. Er is een homeopatische russische dokter in het hostel en gezien we morgen een 28 urige busrit hebben besluiten we in de categorie beter iets dan niets hem te vragen even naar Kim te kijken. Hoewel het haast wel een voedselvergiftiging is, vermoedelijk suchi of zwarte bonen. Geven we hem toch een kans. Naar wat massage's en druppels zit zijn werk er op en hopen we maar dat kim zich na deze nacht wat beter voelt. Deze avond ga ik op stap met de duitse jongens en een amerikaans meisje. We gaan nu naar een andere club, waar echt een gigantische rij staat! Één van de medewerkers van het hostel die mee is heeft zo zijn connecties dus wij mogen achterlangs en krijgen allemaal een pasje (wordt alles wat je drinkt opgezet en aan het eind reken je af) Ik krijg als enige een gele, maar we snappen nog niet waarom. Bij het afrekenen zou mij dit in positieve zin duidelijk worden ;) Deze club is veel meer Posh zoals dat hier wordt genoemd. Opgedofte jongens en meiden. Beneden is er een samba band aan het spelen. Ze staan niet op een podium maar zitten midden in de zaal om een grote tafel. Zoals de traditie schijnbaar betaamt. Boven is er een dj die wel lekker draait. Gezien de verhoudingen hier 80% man en 20% vrouw is hebben de duitse jongens het hier snel voor gezien en gooien het erop dat ze de local club leuker vonden. Daarin ben ik het wel met ze eens hoewel de dj best leuk draait. Dus na mijn eerste malibu vertrekken we alweer. Bij het betalen blijkt dat ik maar 50% van de prijs voor alles hoef te betalen. Verlaat kerstkado zullen we maar zeggen ;) Maarja gezien het dus alleen op de entree en de malibu was, was het eigenlijk nog niet eens een heel groot cadeau ;) eenmaal op straat blijkt er eigenlijk toch niet wat anders te zijn en gaan we naar huis. Op zich nog niet eens zo heel erg nu we de volgende dag toch vroeg weg moeten voor de busrit.

Rio zelf is niet zo heel mooi, we hebben inmiddels mooiere steden en stranden gezien. Maar down town is wel de moeite waard en het stappen ook wel!

De busrit werd een rit van 32 ipv 28 uur dus zo onverwachts toch nog de langste rit voor zover. Maar behalve een houten kont viel het allemaal ook best mee en Kim is de rit goed door gekomen en is aan de beterende hand. Wel weer het leuke van z'n rit is dat je zoveel ziet!! Veel meer local dan wat je in de grotere steden treft, paard en wagen, gefabriceerde huisjes en natuurlijk natuur!!

We zijn nu in ons hostel in Salvador. En ons eerste aanblik van salvador is echt super! Zo kleurrijk :) Hier gaan we ons wel vermaken.

Voor zover een kerstverhaal en foto's vanaf Brazilië!

Liefs!

Nog een klein verhaaltje voor het slapen gaan

Das pech, bus weg.. Zou het ons dan voor de eerste keer in onze reis zo zijn dat we een bus missen? De bus vertrok om 22:15 vanaf de busterminal. We hadden vandaag tijdens het reizen met de metro ontdekt welke halte we ook alweer moesten hebben om bij de busterminal uit te komen. Dus keurig ruim een uur voor tijd arriveren we bij de busterminal opzoek naar platform 48. We konden in eerste instantie alleen t/m 24 vinden. Bij wat na vraag moesten we bij de andere busterminal zijn en de man schreef de naam op. Op dit moment zijn we ons nog van geen kwaad bewust want we dachten dat het gewoon aan de andere kant van het station was ofzo. Toch konden we het niet vinden en spraken we wat agenten aan die zeiden dat we weer een metro kaartje moesten kopen voor een andere metro halte.. huh? We begrepen er eigenlijk weinig van tot een vriendelijke dame ons in verstaanbaar engels kon uitleggen dat we bij de hele verkeerde busterminal waren in Zuid ipv Noord. En dan praten we niet over Lochem zuid en noord maar Sao Paulo zuid en noord. We moesten zo snel mogelijk de metro zien te pakken dan konden we het misschien nog halen. Dus wij in snel vaart kaartje gekocht naar de metro gerend helaas vertrok er net eentje. Maar bij de metro's duurt het nooit lang. Dus met vijf minuten zaten we in de metro en keken we naar de lange lijn die we nog te gaan moesten. We hadden eigenlijk wel het idee dat we het zouden halen en anders ach ja maar iets eerder naar Rio, want Ouro Preto was maar voor één nacht. Behoorlijk relaxed zaten we dus eigenlijk wel de tijd uit, tot we zelfs nog voor 22:00 bij de juiste busterminal arriveerden en onze bus zelfs nog een vertraging had!! Niets aan het handje dus :) We werden gewoon een beetje bang gepraat en ik heb weer wat stof voor een spannend element in mijn blog dacht ik zo ;)

We arriveerden in de ochtend in Ouro Preto, vanaf de bus erheen weer mooie natuur gezien en het dorpje is een wonder op zich. De kleine oude huizen, alle kerken, de smalle klinkerwegen echt een local dorpje dat we nog niet echt gezien hadden. We starten de dag zeer ongebruikelijk eigenlijk met een powernap gezien we in de bus op één of andere manier niet de slaap konden vatten. Een ‘grappig' detail toch wel was een of andere gestoorde malloot die tijdens een tussenstop de bus inkwam lopen allemaal rare geluiden aan het maken was met het idee dat je dacht dat ie moest overgeven en zonder pardon schuin voor onze stoelen en voor Kim's stoel nog eens een gigantische scheet liet. Hij plofte op ander mans plek neer en werd toen pas vriendelijk door het personeel verwijderd. Ondertussen was de deo bus al aan de pas gekomen om het allemaal wat aangenamer te maken. Om weer even terug te gaan, na de powernap zijn we het dorpje ingedoken en hebben ons verwonderd over de kerken en huisjes. Niet alle kerken mocht je gratis naar binnen en zeker al geen foto's maken maar wat zagen ze er bijzonder uit van binnen! Terwijl sommige er van de buitenkant echt slecht onderhouden uitzagen. Op de weg terug liepen we echt stom toevallig langs een goudmijn, wel over gelezen in de lonelyplanet maar wist niet waar, we besloten de tocht te wagen en gingen met een guide de mijnen in. Gezien ik bij de regenbogen geen goud kon vinden dacht ik hier mijn kansen is reëler in te schatten, maar helaas de afgelopen 300 jaar zijn er te veel mensen mij voor geweest. De mijn functioneerde van 1711 t/m 1888 en kleine mannen/jongens vanaf 6 jaar werden ingezet om vanaf het diepte punt de stenen omhoog te brengen. Deze jongen werden eigenlijk nooit ouder dan 21. De jongens die lang waren hadden twee opties of ze gingen in de koffieplantages werken of toch in de goudmijn en werden op hun 11 de testikels verwijderd om testosteron verder te voorkomen en ze dus ‘klein' bleven. En zo de kans op te lange mensen te verminderen gezien ze zich niet meer konden voorplanten. U ziet bijzonder en veel informatie kregen we toegediend en dat moest misschien ook wel want de mijn stelde ook niet zo heel veel voor en werd dus met de verhalen gecompenseerd. De avond verliep rustig en konden ons weer overgeven aan ons slaap te kort.

Vandaag hebben we de rest van de kerken bezocht en hebben ons weer vergaapt aan de gigantische bouwwerken en de leuke straatjes. Dit is wel een erg kort verslag van deze dag maar met foto's hoop ik het toch nog wat op te leuken.

We gaan zo op naar Rio om daar kerst te vieren! Het was nog wel even een gepuzzel want de prijzen zijn echt schandalig hoog met name met oud en nieuw. En daarom hadden we in Nederland al wat geboekt in Salvador gezien de aanbetaling een schijntje is wat het ook niet z'n groot risico. We wilde in eerste instantie tot de 29^e in Rio blijven en dan richting Salvador. Maar vanaf de 28 gaan de prijzen van nog geen 10 euro per nacht naar 75 per nacht! Dus Rio geboekt van 23^e t/m 27^e wat inhoudt 28^e uitchecken en gezien we in Salvador al wat hadden staan konden we naar nog zo twee nachtjes bij boeken voor dezelfde prijs! Een financiële meevaller in de toch al dure December maand is nooit weg! Ja December blijft een dure maand, ook hier ;)

Vanuit Brazilië wil ik jullie allemaal hele fijne kerstdagen wensen :)

Liefs

Up to Brasil!!

Inmiddels zijn we in Sao Paulo en zijn we even in het hostel om vanavond weer met de bus verder te reizen naar Ouro Preto een relatief onbekend dorpje voor toeristen (1 buslijn en 2 hostels, zegt genoeg) maar staat bekend om zijn vele kerken en mooie verlichting. Dus we zijn benieuwd!!

Mijn laatste blog is geografisch gezien al weer even geleden gezien we inmiddels Puerto Iguazu, Florianopolis en Sao Paulo hebben aangedaan. Een ‘kleine' update dus:

Naar weer twee busritten (eerst van Montevideo naar BA en van BA naar Iguazu) kwamen we aan in Puerto Iguazu. En bij een hostel met zwembad, dus daar hebben we even keurig gebruik van gemaakt! De volgende dag gaan we de Iguazu watervallen bezoeken maar je kan er vanaf de Argentijnse kant en Braziliaanse kant in. We hoorde eigenlijk wel van iedereen dat de Argentijnse kant beter was want dan kon je echt heel dicht bij de watervallen komen. En zo geschiedde de volgende dag op naar Iguazu!
Het park bestaat uit allerlei wandelroutes eentje onderlangs de watervallen, eentje bovenlangs de watervallen en eentje ‘over' de watervallen. Er was ook nog een optie om voor de watervallen langs te lopen op een eilandje maar omdat het water te hoog stond gingen er geen bootjes naar de overkant. Maar niet getreurd er was nog een hoop te bewandelen. We begonnen met bovenlangs en spotte al snel naast de geweldige waterpartijen de wilde dieren! Een kleine opsomming van de hele dag: neusberen, schildpadden, gordeldieren, spinnen, krokodil en veel lieftallige vlinders om het weer wat aangenaam te maken ;) Het is zo immens om te zien hoe groot de watervallen zijn en hoeveel water maar blijft komen! En de kracht dat het heeft. Daarna de route onderlangs waar je door alle damp gewoon ook helemaal nat werd, maar gezien het tempratuurtje was het wel echt even heerlijk! En daarna eigenlijk het hoogte punt ‘over' de watervallen. Met een boemeltreintje werden we naar het juiste punt gebracht en liepen we over de massale rivieren die al het water richting de watervallen bracht. Om uiteindelijk bij de watervallen zelf uit te komen! Als het water naar beneden ‘valt', valt er zoveel te gelijk, gezien het weer veel regenbogen, helaas daarentegen weer geen potten goud :( En wat een uitzicht!! Heb naast foto's ook video's gemaakt en zou kijken of ik ze straks ook nog up kan loaden. Een lange maar heerlijke dag hebben we het in het park rond gebracht en zoveel gezien!! Hmm ik kom er net achter dat de video's denk ik niet gaat lukken dus dat wordt Youtuben mocht je geïnteresseerd zijn ;)
De volgende dag moesten we alweer door naar Florianopolis.

Florianopolis of te wel Floripa is echt een surfstadje met zijn 42!! stranden biedt het dus genoeg uitdaging. Het is meer een schiereilandje eigenlijk. Wij zaten in het Lagoa gedeelte beetje uit het oude centrum weg en dicht bij de stranden in de buurt. Een leuke wijk met veel barretjes en zon zee strand winkels. Bij aankomst bij de busterminal moesten we even zoeken naar de juiste bus voor ons hostel toen we werden aangesproken door een man of we naar Lagoa Hostel moesten. Ehm.. ja eigenlijk. Hij werkte daar en zou iemand die gemaild had komen oppikken maar kon haar niet vinden, het gevolg wij hadden gewoon een free transfer naar ons hostel! Voor de zekerheid bij de heren wel even het hostel gecheckt of het dezelfde was.. you never know ;) Deze eerste dag stond in het teken tot rust komen en shoppen :) gezien ik geen echte teenslipper mee had een mooi moment om deze in een echte Havaianas shop met een te ruime keuze uit te mogen gaan zoeken. En ja daar moest ook dan nu ook wel een matching Sarong bij. Dus niet veel later een sarong in dezelfde kleuren (blauw, oranje, zwart, wit) weten te vinden! Helemaal happy een relaxed dagje dus gehad, s'avonds naar het eten zaten we nog met wat mensen aan de tafel toen de jongen tegen over mij, tegen de jongen naast mij seinde dat hij iets uit mijn nek moest halen. Het ging erg snel maar zag vervolgens een kakkerlak op de grond terecht komen!! AAA!! Daar kan ik dus echt zo niet tegen! De hele avond had ik het gevoel dat het overal kriebelde.
De volgende dag moesten we een keuze maken, want naar strand wilde we gaan. Het hostel bood elke ochtend gratis transfers aan naar één van de stranden en voor deze dag was dat Joaquina. Waar ook nog eens de nationale surfkampioenschappen waren. Dus een geschikte match om dit strand het eerste te bezoeken. En wat een golfen!! Heerlijk! Een gedeelte van het water was voor de surfers en werd door strandwachters goed in de gaten gehouden of daar geen mensen gingen zwemmen. Het was leuk om te zien hoe de surfers bezig waren en genieten van de golven! We hebben ons zelf verbaasd door van 10:00 tot 18:00 op het strand te zijn geweest en ons niet te hebben verveeld! Deze avond was ik dan ook uitgeput en ben naar wat Camparina's mijn bedje in gedoken.

Dag twee, ander strand.. Dit keer gingen we voor Barra Lagoa een wat rustiger strand die nog wat wandelroutes heeft om bij een verborgen strand uit te komen en bij een nog verborgener strand, haha. Uiteindelijk liepen we op het heetst van de dag dit pad (niet handig) en dachten soms echt dat we niet goed liepen. Maar dan kwamen we ook weer wat mensen tegen en gaven we onszelf hoop. Het meest verborgen strand is eigenlijk geen strand, en wordt ook wel een natuurlijk zwembad genoemd door de baai die is gecreëerd van rotsen en er geen golfen zijn. Het minder verborgen strand is echt een inham en was best rustig dus hier hebben wij onze handdoekjes uitgelegd en wat uurtjes ons vermaakt. Grappig hier dat je vissen kon zien zwemmen, het water was zo helder! We zijn uiteindelijk ook niet meer bij het echte strand geweest maar terug naar het hostel om Floripa bij nacht te gaan verkennen. De schoonmaakster van dit hostel, 54 jarige dame, gaat al elke avond los in de bar bij het hostel maar wist ons in een mexiaanse kroeg te verassen met zeer fraaie dansmoves, echt respect voor deze dame, en stond dan in het begin ook in haar eentje helemaal los te gaan. In deze kroeg had je ook een tequila man rondlopen. Je kreeg al dan niet geblinddoekt één shotje vanuit de fles en eentje van uit het glas met beetje sambal, of iets scherps iig, dan kreeg je een ‘klap' op je hoofd en werd je hoofd heen en weer geschud. En werd er één over ander kracht lied gezongen. Erg grappig, erg heftig ;) Enfin het werd weer eens een late avond en de volgende dag stelde ik ook weer weinig voor. Ben een slechte leerling zullen we maar zeggen.

We gingen naar Mole Beach, de golven van het eerste strand waren al indrukwekkend maar dit sloeg echt alles. Je kon zelfs aan het begin van het strand bij een golf al niet blijven staan. Maar wel echt gaaf. Dit was ook alweer de laatste dag in Floripa, dat ging echt snel. Maar als niet surfer is het ook wel goed geweest want naast strand is er ook niet zo heel veel. Naja het oude centrum, waar we eigenlijk alleen maar zijn geweest toen we arriveerden en weer weggingen. Misschien voor een volgende trip ;) De foto's die ik toevoeg zijn alleen van de trip door Barra de Lagoa, ivm seafty on the beach ;) haha.

Op naar Sao Paulo! Waar we eigenlijk van veel mede backpackers niet veel positieve verhalen over hadden gehoord. Het is alleen maar een grote stad en niet meer dan dat. Toch wilden we het ook zelf even zien en hebben hier 1 nacht geboekt, maar met gunstige bustickets wel zo geregeld dat we er twee hele dagen kunnen blijven. En misschien ook wel door de negatieve verhalen vond ik Sao Paulo best wel mooi. Het is een grote stad, maar heeft veel mooie gebouwen en leuke straatjes. Wel zijn de door ons gevonden parken een beetje tegenvallend maar het heeft zeker veel te bieden en ziet er goed uit. Dag 1 hebben we de walking tour uit de lonely planet gedaan en veel gezien. We zijn ook nog de hoogte ingegaan en een uitzicht op 160 meter 360 graden gezien! Hoe geweldig en hoe groot! Een van de hoogste gebouwen van de stad, de bank, biedt dit gratis aan. Dus altijd leuk ;) De tweede dag twee shopping streets bezocht met allemaal kraampjes etc. maar wat was het druk!! We hadden het idee dat de vakantie hier net was begonnen. En helaas de zoektocht naar een groot park mislukte nadat we verkeerd ergens uit kwamen en we anders weer nog via een ander punt met bus moesten reizen. Er zijn hier in het weekend volgens de papieren veel leuke ‘souvenirs'marktjes maar daar kunnen we helaas niet op wachten. En reizen dan vanavond ook weer verder richting Ouro Preto.

Door multitasking staan inmiddels alle foto's van de drie plaatsen ook online :)

Liefs!