Parijs - Dakar

Parijs - Dakar alleen dan de onze eigen mini versie. Zoals al toegelicht in het vorige verhaal zouden we om Jerricoacoa te bereiken in jeeps moesten overstappen. En zo gebeurde. Van stenen gingen we over op rood zand, wit zand en uiteindelijk echt zacht zand! Als of we door een woestijn reden en er verschillende paden al door voorgaande auto's waren gelegd. Al hobbelend en stotend keken we onze ogen uit. Hele piramides van wit zand. Aangekomen in het dorpje dat heel leuk met houten palen en een bord werd aan gegeven, kwamen daarna ook de huisjes inzicht!
Het dorpje bestaat heeft twee ‘straten' zandpaden die de hoofdstraten zijn en zijn gevuld met bar's, restaurants, winkeltjes en een supermarkt :) Uiteraard komt alles uit op het strand en de ‘zon'duin. Een hoge duin aan de kust waar je de zonsondergang moet zien.

Als je door het dorpje loopt heb je z'n relaxed gevoel! Ja dat bevalt ons wel. De eerste dag stond ook in het teken van stadje ontdekken zoals normaal dus naar 10 minuten lagen we al op het strand ;)
Het hostel is erg leuk, leuke sfeer, leuke mensen, leuke hangmatten kortom helemaal super! We gingen met twee andere Nederlandse meiden aan het eind van de dag weer neer het strand om de ‘sunset' te bekijken, maar helaas het was te bewolkt dus maar de cocktail bar street gegaan. Aan het eind van de hoofdweg bij het strand staan altijd kleine cocktail tentjes dus daar kozen we wat uit. Daarna gingen we naar een restaurantje waar je als je wat drinken besteld je gratis langs een klein mini buffetje kunt lopen. Dus daar creëerde we ons voorgerecht om later nog bij het hostel ons hoofdgerecht zelf te maken.
De volgende dag hadden we de buggy tour gepland. Tegen uurtje of 9 vertrokken we met zijn vieren vanaf het hostel zittend achterop een lage jeep, haren in de wind, zonnebril op en zand in de mond. Haha nee dat zand viel echt reuze mee! Maar wat was dat gaaf! We werden als eerst gedropt op een duin waarna we naar de Pedra Furada gingen lopen. Een rots met een gat erin. Het was een stukje lopen en klauteren over het strand en over de rotsen. Het ziet er echt super gaaf uit, ook omdat dit rots gebied zich onder aan een rood achtige stenen berg ligt. Bij mijn geweldige pose in het gat werd ik verrast door een golf en kon ik de terug weg weer goed gebruiken om op te drogen.
Weer terug in de buggy op naar Lagoa Azul te vertrekken en onderweg nog gestrande bootjes, dieren en de luie boom (Arvore de Preguica) tegen te komen. Toen werden we gedropt voor een meer waar me met zeilbootjes moesten oversteken om bij Lagoa Azul te komen. En toen we daar kwamen, wat een helder water!! Je kon alles zien, voeten, lichamen van mensen die al best ver het water in waren. Met een terras in het water kregen wij anderhalf uur speelplezier en moesten ons daarna weer aan de andere kant van het meer melden. Wat een genieten!
Daarna door naar Lagoa Paraiso, weer eerst een heerlijke rit door het zachte zand. Je hebt soms echt geen idee waar je heen gaat en dat je denkt of de chauffeur het wel weet. Want nergens staat er iets van wegwijzingen aangeven. Maar misschien ook wel omdat er in theorie geen wegen zijn. We werden gedropt in een redelijk bebost gebied en een guide liep ons voor naar Lagoa Paraiso. En toen een behoorlijk verlaten stuk strand, met schattige zitjes en hangmatten in het water!! Oe yeah we like this!! Uiteraard weer heerlijk verbleven, gelunched en vertrokken weer heerlijk om de laatste rit te gemoed te gaan en het National Park in te duiken. De duinen, ezels, koeien, stukken groen, rode steen bergen maakte het echt geweldig! Een heerlijke dag en echt genoten van de buddyride en het uitzicht!! Aangekomen in het hostel met wat hostelgenootjes poging twee voor de sunset en deze was stukken beter!! De Sunsetdune wordt s'avonds beklommen door heel veel mensen om met z'n alle vanaf dat punt de beste view te hebben voor de sunset. Hoewel de sunset deze avond nog niet helemaal optimaal maar was zeker de moeite waard! Een applaus kreeg de zon voor zijn moeite om onder te gaan en iedereen verliet de duin weer om of op het strand de Capoeira show's te bekijken, de restaurantjes in te gaan of zoals ons terug naar het hostel om met 11 man te koken. De heren hadden een soort van Tonijn ingeslagen die ze gingen grillen. Er werd rijst gemaakt en de dames richten zich op de salade, de tafel en de garnering voor de tonijn. Een heerlijk gerecht met als toetje een zanger met gitaar en mondharmonica!

Het is alweer de laatste hele dag in Jerricoacoa en gezien we straks de jungle in duiken tijd om onze laatste wasje te draaien, bustickets te regelen en van het dorpje en strand te genieten! Ik gebruik wat tijd in de avond om mijn backpack te herinrichten en alles past weer helemaal! Ja want met al die souvenirs erbij ;) haha. We gaan uiteten bij een heel leuk verlicht tentje en genieten heerlijk van deze laatste avond!
Al voor negen uur stond onze jeep klaar voor de weg terug naar Fortaleza. Alleen waar we de vorige keer een soepele aansluiting hadden worden we nu tegen half 11 op een strand gedropt en verteld dat we tegen één uur weer present moeten zijn voor de verdere rit richting Fortaleza.. hmm oke lekker dan. Gelukkig is het nog niet zo warm dus settelen ons langs het strand, dat wordt het wat bewolkt, voelen af en toe al een regendruppel, zien wat zeer donkere wolken en toen.. een wolk breuk! Iedereen rende zo snel mogelijk de strandtentjes in en naar een goed half uur konden we weer naar buiten. We mochten voor een uur alweer de jeep in en werden naar de overstap plaats van jeep naar bus gebracht. Daar was het niet helemaal soepel geregeld dus werden kim en ik ieders in een andere bus gezet. Wel richting Fortaleza uiteraard beide, we kwamen elkaar onderweg bij de stop nog tegen maar gezien ik een kleiner busje had en als eerste werd gedropt ben ik nu al in het hostel en verwacht kim met een uurtje ook wel. De rit van 6 uur heen is een rit van 10 uur terug geworden, wind tegen zullen we maar zeggen ;)

Het is wel grappig hoe snel je je ergens thuis aan het voelen bent. Het hostel in Jerricoacoa was ook echt aan het eind van de dag een thuis kom gevoel. Het hostel hier in Fortaleza waar we eerst ook zaten werken zulke lieve mensen, dat ik toen ik zojuist de straat hier in liep echt dat, oe ik ben er bijna :) En te lief en leuk werd ik net ook weer ontvangen.

Morgen pakken we onze laatste bus (ca 24 uur) naar Belem om daar zaterdag aan te komen en opzoek te gaan naar een tocht over de amazone en de jungle in! We moeten de 30^e van januari weer terug zijn in de bewoonde wereld om dan naar Paramaribo te vliegen!

Voor zover weer een kortverslagje en gezien ik heel lief wat extra foto ruimte heb gekregen kan ik jullie hopelijk verblijden met nog wat extra foto's!

Heel veel liefs!