De tijd vliegt, redden we het om mee te vliegen?
Met spierpijn in vrijwel alle ledematen type ik nu deze blog. De afgelopen week heeft toch in behoorlijk sportief teken gestaan. Twee capoeira lessen en mijn vierdaagse duikcursus hoorde er allemaal bij! De duikcursus die ik overigens vandaag heb afgerond en behaald!! Helemaal blij :)
Nu even terug in de tijd naar 6 januari de tweede dag in Natal waar we naar een heerlijk ontbijt met vers fruit, roerei en sappen de dag eens in gingen plannen. Eerst had ik gesprek bij de duikschool, waar het al snel duidelijk was dat er pas vanaf 14 januari plek voor mij was! Pff daar kon ik eigenlijk niet op wachten, redelijk teleurgesteld maar weer richting het hostel. En gelijk met Kim besloten om dan niet zo lang in Natal te blijven en eerder door te reizen naar Fortaleza. Het is vandaag een feestdag dus alle toeristische hotspots zijn hutjemutje gevuld. We besluiten het strand dichtbij te bezoeken en het dagje relaxed door te brengen. In de avond uren speur ik het internet af naar een duikschool in Fortaleza en stuur maar even een mail. Nu maar hopen dat ze hier wel plek hebben.
De volgende dag gaan we het fort bezoeken daar zijn oorsprong aan Mauricco (Maurtis?) van Nassau te danken heeft. Dus nog wat Nederlandse invloeden. Altijd leuk. Het is behoorlijk heet deze dag en de lange wandel tocht heen zorgt al voor een stop voordat we er zijn en drinken binnen no time onze flessen water leeg.. en dan.. regendruppels :) En klein buitje zorgt voor een heerlijke verkoeling en we gaan richting het fort. Ze hebben nog veel in oude staat en bij de ruimtes staat nog aangegeven waar het voor gebruikt werd. En natuurlijk: we took picture! De terug weg loopt wat sneller doordat het wat afkoelt en ik op uiterst subtiele wijze onderuit glij in groene smurrie/zeewier wat zich over de stoep had verspreid en mij ook keurig onder aan de weg weer afzet! Mijn kont zat onder de smurrie!! Ie.. Dus maar even met broekje aan de zee ingedoken om iig een schoon broekje te hebben. Niet verwacht maar door de lange wandeltochten hebben we met dit bezoekje aan het fort onze dag ook weer goed gevuld.
Uit verschillende hoeken hoorde we al veel positieve verhalen over buur dorpje (80 km) Pipa. Bijzondere stranden en beetje hippie achtig. Dus al vroeg vertrekken we en reizen af naar Pipa. Het dorpje is klein en leuk met de ‘hoofdstraat' gevuld met kleine winkeltjes en de vele wegen richting de stranden. Het strand zelf is leuk en iedereen is gevestigd op de zandbank, met de kiddies spelend in het eerste water en de zee voor ons. De zee is niet zo wild, wat wel even fijn is, wat rustig zwemmen en zand vrij het water uit kunnen komen ;) Een zandbank is niets voor niets een zandbank en moet ook een keer verdwijnen dus als de golven steeds hoger onder onze bedje doorslaan is het tijd om te verkassen en tegelijk begint het ook te regenen. We schuilen wat en pakken daarna de bus terug. En onderweg gaat het harder regenen, en harder en harder! We moeten op een gegeven moment overstappen van bus en lopen daardoor ca 5 minuten door de keiharde regen. En komen door en doorweekt uiteindelijk bij ons hostel aan. En juist als je ff zin hebt om je dus ff te fatsoeneren en te douche is onze dorm met bijbehorende douche tot de nok toe gevuld. 6 personen, 6 grote tassen allemaal tegelijk in een te kleine kamer en maar 1 douche.. hmm. En ik wil zo graag douche. Dus ik pak mijn benodigdheden en ga beneden bij de openbare douche (officieel voor hen die al uitgecheckt zijn en nog de hele dag blijven) mij douche en bij terug komst zijn de meeste ook alweer verdwenen en gaan Kim en ik een gezellige avond te gemoed.
Vandaag is onze laatste dag in Natal en gezien we laat vertrekken gaan we overdag naar de grootse Cashewnoten boom van de wereld! Heerlijk toeristisch aangekleed met allemaal kleine kraampjes, een uitkijk toren en de wandelroutes, vermaken we ons er nog best een poos. De boom is door wat genetische foutjes verkeerd gegroeid en is als een soort reuze struik over 8500m2 gegroeid! Zorgt voor meer dan 80000 nootjes per jaar en voor veel werk gelegenheid. Echt grappig want ik wist dus echt niet hoe cashewnootjes groeide. Maar ze hangen onder aan een vrucht die groeit aan deze boom. De vrucht wordt gebruikt als hoestdrankje en per vrucht hangt er 1 cashewnoot aan!! Dat is dus echt niets! De vruchten zijn nog best groot (klein appel formaat) en er groeit maar 1 nootje aan!! Hopeloos veel werk dus. Maar wel erg leuk om ze te zien! We verlaten het niet zonder wat nootjes te hebben gekocht van deze boom en vertrekken weer richting Natal om vervolgens op doorreis naar Fortaleza te gaan.
Wat ik nog niet had verteld dat ik inmiddels per mail heb gehoord dat ik 11 februari kan beginnen met mijn duikcursus!! Bij een Nederlandse duikschool nota bene! De dag van aankomst gaan we de stad bekijken en gaan alle hotspot af! Erg leuk, helaas batterij van camera leeg. Maar als ik Kim heel lief aan kijk mag ik later misschien nog wel wat foto's kopiëren ;) Ze hebben er echt een soort van kunst en cultuur park met bijzondere kunst objecten of optisch bedrog. Even verder op is er een hele grote markt in de oude gevangenis. Waar in elke cel nu een klein kraampje is en als een stadion in de rondte is gebouwd met 3 of 4 lagen. Veel te zien dus maar ook veel van het zelfde. Uiteraard kan hier de grote kerk ook niet misschien welke wel heel erg groot is en door de donker grijze kleur haast bozig aan doet. Van binnen ziet het er nog behoorlijk nieuw uit met pleisterde witte muren en een plafond van witte tegels. Daarentegen wel hele mooie glas in lood ramen. Ik moet voor mijn duikcursus en potentiele brevet pasfoto's hebben dus we lopen ook nog even naar de winkelstraat, waar ik een pasfoto laat maken welke vervolgens gefotoshopt wordt!! Ik word wat lichter gemaakt, lijnen in mijn gezicht worden weg gehaald. Ogen worden bruin gemaakt (rode ogen) en als laatste vraagt ie nog of ik andere kleren aan wil! Haha. Nee! Niet nodig. Dus met foto's van soort van mijzelf gaan we weer verder en ontdekken de stad nog wat meer.
Volgende dag begint mijn duikcursus!! Om 09:00 moeten we ons bij beachpark melden en gezien we volgens de info of om 6.15 weg moeten of 3 bussen wat ons nog erg onduidelijk is, besluiten we met de taxi heen te gaan om daar nog even de goede info te krijgen en ons verder met de bus te vervoeren. Kim gaat mee om wat info over te doen voor een losse duik en daarna willen we naar beachpark zelf, het grootste waterpark met giga glijbanen van Zuid-Amerika!! Bij aankomst worden we door Jan, de duikinstructeur opgepikt. Al snel blijkt dat een losse duik voor Kim niet kan omdat de zee hier te wild is in de maanden januari en februari. De eindduiken die ik ga maken zullen in een groot meer zijn en dus niet zo spectaculair voor Kim. Ik ben de enige deze week, dus heb prive les! Wat een luxe. Dag één alleen wat theorie en als ik aan het eind van de ochtend klaar ben gaan kim en ik richting het Beachpark, verheugend op alle glijbanen komen we bij de kassa, 130 real!! Dat is 60 euro! Per direct weten we beide dat dit zonde is van het geld en zoeken ons vertier op het naast gelegen strand ;) De terug weg (1,5 uur) met de busjes lukt goed, dus voor de volgende ochtend voorzie ik geen probleem.
Volgende ochtend weer vroeg de wekker en om half 8 loop ik de weide wereld weer in richting de bussen. Bus 1 gaat goed, op de terminal aangekomen nog even zoeken en na wat navraag bus 2 gevonden.
Een jongen helpt mij vriendelijk en zegt dat het helemaal goed komt en dat ik bij beachpark er uit wordt gezet. Enfin een uurtje later (al 9 uur geweest, 9 uur aanvang les) check ik toch nog even
bij de co-driver of we wel naar beachpark gaan.. no.. no beachpark.. Nee hè, ik begrijp dat er over een half uur weer een terminal komt waarna er waarschijnlijk wel een bus naar beachpark gaat! Ik
besluit daar niet op te wachten en de eerst volgende grotere halte er uit te stappen en maar een taxi te pakken, immers wordt er op me gewacht. Ik ontdek dat ik wel in het zuiden zit maar in het
midden ipv aan de oostkust. 34 real, een uur en wat gevloek in mezelf later kom ik toch op plaats van bestemming. Jan, mijn duikleraar, snapt er niets van hoe het kon maar start even vrolijk als
anders onze les en in de middag mag ik ook het zwembad in plonsen, leuk!!
Deze avond worden er capoeira lessen bij het hostel gegeven en kim en ik hebben ons opgegeven, wat blijkt, we zijn de enige. Dus een leuke, zware les volgde! Het is een dans/vechtsport waar je met
‘standaard' pasjes (moeilijk zat) om elkaar heen draait en elkaar aanvalt en jezelf verdedigd. Totaal gebroken naar de eerste les, vragen met iets te veel enthousiasme of hij morgen ook wil komen
les geven. En dat wil die! (op dit moment vinden wij dat nog erg leuk) haha.
De volgende dag poging 3 om naar de duikschool te gaan en warempel het lukt! Met het gevoel alsof kampioen bussen ben start ik de les. Vandaag tevens ook examen theorie en weet deze met 3 fout van de 50 te halen! Daarna duiken we weer het zwembad in en maken we de afspraak om morgen om 8 uur te vertrekken voor het praktijk gedeelte! Terug in ons hostel gaan kim en ik nog weer naar de grote markt en kopen nog wat leuke dingetjes om ons inmiddels al met eerste spierpijnen klaar te maken voor onze tweede capoeira les. We hebben om 18:00 afgesproken en als hij er om 18:00 nog niet is hopen wij stiekem dat ie het vergeet. Maar dan staat ie ons met een grote glimlach al op te wachten, een nog grotere glimlach verschijnt er op ons gezicht als hij verteld dat we vandaag eerst gaan leren het instrument te bespelen. Haha. Nog behoorlijk lastig, een lange stok wordt lichtelijke gebogen door een stuk ijzerdraad wat er overheen wordt gespannen een kalabas wordt toegevoegd als klankkast en met een stuk steen als plectrum geef je extra dimensies aan het draad waar je met een stokje en een rammelaar in je hand tegen aanslaat. In theorie zou je vier handen nodig hebben om het goed te kunnen bespelen als je het aan mij vraagt. Haha. Daarna worden we alsnog even flink afgemat en bedanken hem vriendelijk als hij vraagt naar morgen avond. Haha.
Vandaag de dag! Ik ga echt duiken en hopelijk mijn brevet halen. Met veel spierpijnen wordt ik wakker, nee hè, niet vandaag! Gelukkig als we eenmaal op bestemming aan komen valt het al wel weer mee en in het water amper last. Ik krijg allemaal opdrachten die ik uit moet voeren in het water. Het is er meer voor wat je moet doen als er iets mis gaat en je in alle situaties kalm moet blijven, geloof het of niet, maar onderwater ben ik de rustigheidzelf ;). Het zicht is erg slecht, als mijn instructeur ook onderwater is hebben we een buddytouw om onze armen anders zouden we elkaar niet eens kunnen zien! Maar ondanks dat is het een geweldige ervaring om zolang onder water te zijn en echt alleen je ademhaling te horen. Het gaat me allemaal goed af en mag aan het eind (in totaal 4 duiken gemaakt) ook mijn duikbrevet ondertekenen!!! Om dit te vieren gaan we met z'n alle nog even wat eten (hij, zijn vrouw, kim en ik) en bij thuiskomst heeft kim ook nog zelfs een cadeautje voor me! Chocolade cake waar ik elke keer als we in de supermarkt zijn over begin :) haha.
Als we even rustig aan het bij komen zijn en ik mijn spieren even de tijd gun te herstellen klopt een hostelgenootje aan of we mee gaan naar het pre-carnaval feest wat bezig is. Per direct/hoewel redelijk moeizaam komen we in de benen haha. En gaan we mee. Het is een drukte van jewelste. En zien één groep zich klaar maken voor vertrek. Wat een organisatie. Maar dan als ze beginnen, wat een energie!! Hoe geweldig! Al die muziek, de lovely ladies en de zangers die er achter aan lopen. Leuk om toch al wat stiekem mee te kunnen krijgen van het grote gebeuren straks! Achter de groep komen hordes mensen zwetend, dansend en genietend van de muziek mee gelopen. Wauw!
Morgen vertrekken we naar Jerricoacoa, het van oudsher hippie dorp aan het strand. Dit dorp is totaal op zand en na de standaard busrit moeten overstappen op jeeps om het beloofde land te bereiken! Hier zullen we een paar dagen vertoeven waarna we naar Belem gaan om vanaf daar een tocht richting de amazone te gaan maken. De 30e vliegen we naar Paramaribo. We zijn wel wat korter dan gepland in Suriname maar we willen ook zoveel ;)
De tijd vliegt en we vliegen heerlijk mee.. Maar zo af en toe mag die wel even stil worden gezet..
Heel veel liefs!
Ps. Er staan ook weer foto's online
Reacties
Reacties
Hoi Roanne, Je wordt nog super sportief. Spierpijn gaat altijd weer over, ook al kan het een tijdje duren (je weet in ieder geval waar het van komt). Gefeliciteerd met je duikbrevet. Wat maak je een boel mee, een echte ervaring. Wanneer je weer in Nederland bent zul je het vast af en toe missen. Nog veel plezier. Groetjes, Gerrie
Haa meiden! Wat een belevenissen allemaal, erg leuk om te lezen! Tot gauw. Xxx
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}