Aan een zoetwater meer met aan de ene kant een wit bountystrand met palmbomen en aan de andere kant ongerepte groene natuur met wilde paarden, waar Mick Jagger zijn inspiratie schijnt op te doen besluit ik ook maar inspiratie op te doen voor deze blog. Hoewel Mick Jagger zijn beste tijd al wel heeft gehad en ik hoop dat de mijne nog komt ;) Denk ik wel een goed evenwicht te hebben gevonden. En met als goed voornemen mijn blogs iets minder lang te laten worden ga ik dan nu echt beginnen. Laat ik eerst iets over Salvador vertellen en later nog even terug te komen op de cultuur.

Salvador, een stad met veel kleur, leven op straat en heel veel cultuur. Veel meer als de tango in Buenos Aires leeft hier capoeira. Op vele pleinen laten de mensen hun kunnen zien onder begeleiding van een live band. De gekleurde huizen in de het oude centrum Pelourinho is een hotspot voor de locals om hun vaardigheden te laten zien. Wij zitten in deze wijk met ons hostel.
Big mammas's met hun kookkunsten, schilders, dansgroepen, capoera groepen. Je vindt ze hier allemaal. Uiteraard ook ouderwetse klederdracht wordt hier met trots geshowd. En in de avonden trekken dans, muziek en zanggroepen door de straten. Wat een genot om hier midden in te mogen leven. We zijn ook langer in Salvador gebleven als in gedachten want er viel zo veel te zien!
Het centrum van Salvador is in twee gedeeltes opgesplitst. Lower side en Upper side. De zojuist beschreven wijk, Pelourinho. Is upper side. Een lift van tien tallen meters hoog verbind je voor nog geen 10 eurocent met lower side. Het lager gelegen centrum. Lager gelegen en ook armer. Hier heb je wel de echte souvenir marktjes en de haven om het vaste land te verlaten. Maar verder is er ook niet veel meer. Er is nog een oud fort waar vroeger slaven werden verhandeld en gevangen gehouden. Maar helaas is die om onderlinge discussies over geld en onderhoud nu al een paar maanden gesloten.

Wij kwamen de 29^e aan in Salvador en hebben ons de eerste twee dagen vermaakt met het oude centrum te bezoeken en het strand te verkennen (barra) welke in het zuiden van Salvador ligt. Bij wat na vraag schijnt dit ook de hotspot te zijn om Oud en Nieuw te vieren op de boulevard en op het strand en in het wit gekleed!
Tegen een uurtje of tien in de avond op 31 dec vertrekken we richting Barra, waar de straten al goed gevuld zijn. We volgen de menigte en komen uit bij de mainstage waar een band de sfeer er al goed in heeft gebracht. Opvallend zijn de grote hoeveelheden militaire politie die in rijen rond marcheren of in een lange rij om en om staan om alles goed in de gaten te houden. Nog een ideaal puntje waar ze in Nederland met festivals soms alleen met bier langs gaan komen ze hier met alles langs. Dus geen moeizame wandeltochten richting een bar maar gewoon blijven staan en één van de wandelende barren aanspreken. In Salvador krijg je volgens mij vanaf jongs af aan al danspasjes aangeleerd. Want op elke soort ritme ontstaat er een dans die bijna iedereen mee kan doen! De dansen doen braziliaans/afrikaans aan en is geweldig om alle mannen, vrouwen, jongeren en kinderen deze pasjes te zien doen. En ook op die Oud&Nieuw feest ontstaan er spontaan hele dansgroepen. Uiteraard wil ik hier ook wat van leren dus raak ik aan de praat met een deense meid die hier inmiddels al een aantal jaar woont en de pasjes al goed onder de knie heeft en zo start mijn eerste dansles van deze avond. Het feest gaat door en ontmoeten steeds meer mensen, we raken in gesprek met wat jongens en als wij aangeven dat we uit Nederland komen trekken ze ons mee naar hun baas, ook een Nederlander. We blijven bij deze groep staan en genieten verder van de muziek, dans en de tempratuur. Het is nog rond de 28 graden en dat met al het dansen en de grote menigte om ons laten de eerste zweet druppels ook niet lang opzicht wachten. Als Kim en ik net op kim's horloge hebben gekeken is het 23:55 en dan ineens vuurwerk!! En Champagne overal! Huh? Haha oke dan zou het wel al wel twaalf uur zijn. En wordt er niet echt afgeteld. Heerlijk verkoeld door de champagne die over iedereen heen wordt gespoten starten we het jaar 2012 op een ongelofelijke manier! De nacht wordt onvergetelijk met een feest op het strand en vele danspassen die nog geleerd werden. We eindigen met een ritueel om je voeten te wassen in de zee en keren daarna bezweet, moe en voldaan terug naar ons hostel.

De volgende dag zijn we nog verbijsterend fit en besluiten in het noorden van Salvador samen met ons Duitse kamergenootje een kerk en een fort te bezoeken. Deze kerk heeft een omheining waar men allemaal lintjes aan heeft geknoopt om een wens of verzoek tot god te doen. Deze lintjes worden ook uitgedeeld in Salvador en wordt met drie knoopjes vast gemaakt om je pols. Per knoopje mag je een wens doen en je mag het bandje niet zelf verwijderen of pas nadat je wensen zijn uitgekomen. Na dat ik de eerste x, 3x had gewenst dat ik hier echt niet voor hoefde te betalen en dit ook zo uitkwam. Heb ik bij de volgende twee lintjes mijn wensen wat serieuzer genomen ;) Kim en ik hebben aan dit hek ook nog een lintje geknoopt, you never know ;)
Daarna zijn we naar het fort gegaan waar er nog een groot feest was. En het naast gelegen strand ook weer eens overvol! Ik had het nog niet te spraken gebracht. Maar Salvador is omringt door strand, veel stranden. Maar iedereen kiest ervoor om hutje mutje op elkaar te kruipen en vervolgens gedeelte strand haast leeg te laten. De hutje mutje stranden zijn de beste te zijn en het gezelligste zeggen ze. Gezellig kan ik zeker inkomen maar het beste kan ik zelf niet helemaal inkomen.

De laatste dagen genieten we van alles wat Salvador te bieden heeft en gaan op de laatste hele dag nog naar het meer waar ik mee begon. Het was even puzzelen met de bus om het meer te vinden gezien het verstopt ligt in een bos. Maar dan heb je ook wat gevonden, witzand strand, palmbomen, groen, natuurlijk, wilde paarden en zoetwater! Heerlijk om weer even in zoetwater te zwemmen en me te verwonderen over dat paarden eigenlijk perfect in het wild kunnen leven.

Ik kan het niet laten om toch nog even de cultuur erbij te halen en dit keer gaat het weer over de mannen en vrouwen. En waar ik misschien de vorige de Nederlanders aanviel op hun preutse gedrag ben ik hier er toch maar trots op dat wij iets meer aan monogamie proberen te doen dan hier ;) Waar ik eerst dacht dat het echt gewoon grote verhalen waren over meerdere vrouwen is het hier echt zo. Mannen hebben een vrouw en een vriendin. Het is dan wel niet zo dat ze meerdere malen getrouwd zijn maar hebben er altijd wel eentje naast. Nu vinden de mannen dat hier stoer, want hiermee laat je wat status zien en dat je geld hebt. Maar een simpel rekensommetje laat ook blijken dat de vrouwen dan ook wel vreemd moeten gaan om alle mannen te kunnen plezieren met een extra vriendin. Alleen doen de vrouwen dit niet met veel bombarie en weten de mannen dus van niets of naja doen of ze het niet weten. Het is ook wel grappig op strand, in de bus, supermarkt, op straat je ziet soms gezinssamenstellingen waar de je dan echt niet veel van begrijpt. En proberen kim en ik het dan een beetje uit te puzzelen. Een hele sport kan ik zeggen. Haha.

Salvador heeft veel indruk gemaakt door het kleurrijke leven wat zich op straat afspeelt en daardoor makkelijker te ontdekken is en om in mee genomen te worden.

Bij he uploaden van deze blog+ foto's zijn we inmiddels in Natal. Waar ze bij aankomt al gelijk wisten wie we waren en dat is nooit een goed teken ;) En ja ze waren overboekt dus slapen wij nu de eerste twee nachten in een twee persoonskamer in een ander hostel op loopafstand. Niets aan het handje dus. Zo even ons voorzien van allerlei informatie en opzoek naar een duikschool voor mijn duikbrevet, een wel heel goed voornemen om mijn duikbrevet te gaan halen!!!

Liefs!