Patagonië

We duiken nu echt Patagonië in, een stuk land dat kwa leegte tot hallucinaties kan gaan leiden als je boeken moet geloven. De bus die op ons in Bariloche wacht overtreft elke verwachting. Ipv stoelen 2 aan 2, zit je hier 2 aan 1, omdat ze zo breed zijn! Heerlijk dus. We rijden door Patagonië, uitgestrekte vlaktes, lage begroeiing, af een toe een berg en paarden, schapen en koeien. Je kunt kilometers weg kijken en voor honderden kilometers veranderd het uitzicht amper. De leegte doet haast treurig aan en je vraagt je af of er ooit nog wel een stad komt. Toch met een muziekje op en kijkend door het raam kun je heerlijk weg dromen. Een grappige quote tijdens deze rit. Kim, kijkend op haar mobiel: 'Ik heb helemaal geen bereik' Waarop ik zeg 'Kijk eens om je heen'. We lachen allebei en beseffen dat we er nu echt zijn.

Vroeg in de ochtend bereiken we Puerto Madryn en niet veel later ons hostel. We zitten in een gigantisch hostel waar je normaal met max 20 personen bent zijn het er hier wel ca 100 denk ik. De keuken is zo groot dat menig chef kok jaloers zou zijn. Er zijn hier veel Nederlanders en we delen gelukkig samen de mening dat we daar eigenlijk niet echt op zitten te wachten. Onze 6 pers dorm delen we met twee Nederlanders, een Israëliër en een Duitser. We willen het stadje en strand gaan verkennen maar de stoffige as is zelfs hier tot last. We kunnen op het kruispunt niet eens zien welke kant het strand is. Wat bij normale lucht al snel duidelijk. We besluiten toch wat nuttigs te willen doen en duiken de stof menigte in maken een wandeling langs het strand richting het Ecocentro, waar ook nog wat monumenten staan. Onder het stof komen we terug in het hostel en stoffen ons wat af en gaan in overleg met onze kamergenootjes (de Duitser en de Nederlanders). De excursie naar het naast gelegen National Parcque is behoorlijk prijzig en met een auto zelf het park verkennen zou veel voordeliger zijn. Dit park staat bekend als broed plaats voor walvissen, orka's, zeehonden, zeeleeuwen, pinguïns en waarschijnlijk nog wel voor veel meer. De Duitse Thomas heeft veel info en weet dat bij vloed de kans op Orka's het grootst zijn. Hij weet wanneer er vloed is en heeft de auto geregeld met hem als Mr Guide en het leuke gezelschap vertrekken we de volgende ochtend al vroeg richting het park.

Het park is prachtig, we moeten onder weg vaak stoppen voor overstekend ‘wild' Lama's, paarden, gordeldieren, schapen. Het park is evenals de rest van Patagonia een uitgestrekt laag gebied. Het is vandaag gelukkig helder/geen as. De eerste stop maken we Punta Conta, daar komt de vloed als eerst op, we spotten pinguïns en zeehonden. We kijken uit over een prachtige baai waar de zeehonden met hun kleintjes aan wal liggen. De ideale plek voor orka's om hun slag te slaan en hun kleintjes weer te leren hoe het moet. De vorige dag waren er vanaf deze plek 8 orka's gespot. We nemen onze rust en kijken, turen en zoeken naar enig onverwachte bewegingen in het water. Om jullie niet te lang in spanning te laten we zullen deze dag helaas geen orka zien. We doen nog wel verschillende pogingen vanaf andere punten op het park maar geen orka's. Wel zien we wel heel veel ander moois. We staan op nog geen half meter van pinguïns die heen en weer waggelen. De geboorte van een Pinguïn hebben we ook gedeeltelijk meegemaakt. We stonden vlak bij een ‘nest'/gegraven kuil waar een pinguïn in zat, er lag zoals bij wel meer een ei bij. Maar hier begon net de baby Pinguïn zijn strijd om uit het ei te komen. Een snavel zagen we een gaatje creëren en werd steeds groter. Op dat moment ontdekken dat er waarschijnlijk ook net eentje al is geboren want een hoopje pluis spartelt tussen moeder/vader en ei. Vermoedelijk is de baby Pinguïn zijn strijd tot een weg uit te vinden even moe want hij trekt zijn snavel weer terug en wij besluiten ook weer verder te gaan.
We komen langs wat zout meren die helder groen aan doen en rijden weer door de grote vlaktes op naar Puerto Piramides om Walvissen te gaan spotten. Zouden we hier dan meer geluk mee hebben? We boeken een boottocht en kunnen gelijk instappen. We hebben mazzel want we delen de boot met maar met 10 andere ofzo. Alle ruimte dus om overal heen te kijken en te zitten. Er staan een sterke wind en vliegen met onze giga speedboot over het water. Dan al snel ontdekken we een walvis. Een moeder met haar kindje. Immens groot zijn ze, de moeder slaat met haar staart op het water, wat een kracht en hoe groot! Gelukkig herhaalt ze het aantal keer dus kunnen we mooie foto's maken. Ze komen dichter bij de boot, de grote van deze beesten zijn onbeschrijfelijk de moeder wordt geschat op 12 meter en haar ‘baby' op 7 meter. Ze slaan met hun staarten, spuiten hun water uit en draaien rondjes van rug op buik. Iedereen is onder de indruk. Dan duiken ze onder en verlaten ze ons. Als wij weer wegvaren om ergens anders te gaan kijken, pas dan beginnen kim en ik weer te praten. Wat waren ze groot, mooi en lelijk tegelijk. We hebben mazzel niet veel later weer moeder en een baby. Vermoedelijk is deze baby wat ouder want ze komen echt super dicht bij de boot! Wat een ervaring was dit! We rijden weer terug neer Puerto Madryn, het was een lange dag en hebben bijna 500 km afgelegd met de auto. We hadden van het eten van gister nog wat over dus warmen het op en duiken snel ons bed in om nog even na te genieten van alles wat we hebben gezien.

De laatste volle dag in Puerto Madryn zijn we bezig met onze toekomst, waar gaan we nu heen en hoe gaan we straks terug vanaf het zuiden naar het noorden. We besluiten om zondag naar El Calafate te gaan om daar de grootste bewegende gletsjers te gaan bezoeken en vervolgens door naar het meest zuidelijke plaatsje Ushuaia. Maar dan de vraag hoe van Ushuaia omhoog naar Buenos Aires/Montevideo (Uruguay). Met de bus naar Buenos Aires of vliegtuig naar Montevideo scheelt 15 euro. Tegen een busrit van 40 uur of 4 uur vliegen. Maar dat is eigenlijk niet het grootse punt, er worden heel veel vluchten geannuleerd door de as en de tickets worden door onvoorziene natuurlijk factoren dan niet vergoed. Dit risico is eigenlijk wel te groot, gezien er dagelijks allerlei vliegvelden platliggen in Argentinië. We verwachten dus van Ushuaia met de bus omhoog te gaan en ons nog één keer door alle schoonheid van Argentinië te wanen. Mits we niet slapen ;) Maar dit zijn allemaal toekomst plannen. Eerst straks maar de busreis(17 uur)richting El Calafate boeken en het hostel daar. Verder ben ik deel gaan nemen aan het boekruilsysteem hier. Als je een boek uithebt laat je het in de gemeenschappelijke boekenkast van het hostel liggen en pak je een ander. Ik laat een nederlanders roman achter en ben nu in Blade, playing dead, begonnen. Wel leuk is dat je zo wel boeken zou lezen die je anders nooit zou lezen. En je wilt toch een beetje meer ontwikkeld terug komen ;)

Puerto Madryn dankt haar populariteit aan het naast gelegen bij National Parcque Peninsula Valdés. Wat echt een geweldig mooi park is en je de mogelijkheid om zoveel dieren in hun natuurlijke omgeving te zien. Puerto Madryn zelf stelt niet zo veel voor maar in de avond uren is Puerto Madryn veel leuker om te zien de restaurants en barretjes zijn leuk verlicht en verdienen eigenlijk wel een bezoekje ;)

Liefs

Ps ik zou zo ook nog even proberen wat foto's te plaatsen!