Daar zitten we dan, zon overgoten mooi weer in de achtertuin van ons hostel. We zouden vandaag naar een SPA gaan, heerlijk in de bergen met allerlei verschillende baden. Maar gister is er een zandstorm over mendoza gewaaid (Sonda genoemd) en heeft veel schade aangericht en aan twee mensen het leven gekost. De spa is vandaag dus gesloten maar als het goed is morgen weer open. Onze zeldzame planning loopt nu dus beetje in de soep.

Om weer even terug te gaan waar we gebleven waren, de laatste dag in Buenos Aires, poging twee om La Boca te vinden is gelukt!! Een schattige gekleurde wijk aan de rand van de rivier en nog meer dan op SanTelma leefde hier de tango. Gezien het onze uitcheck dag was verder niet veel meer ondernomen en het park nog even ingedoken. Vanaf het hostel vertrokken we gepakt en bezakt richting de bus. De busterminals hier doen aan als vliegvelden. Met verschillende vertrek ‘hallen' en digitale borden die de aankomende vertrekkende bussen en haltes laten zien. Onze bus zou vertrekken om 19:15 en op chronologische volgorde verschenen de bussen alleen tussen 19:10 en 19:20 stond niet onze 19:15 en de borden tikten maar door. Lichtelijke zorgen begonnen we ons te maken, net toen kim na vraag wilde doen bij een andere bus van de zelfde maatschappij schoot onze bus ook op het scherm.. Opgelucht gaven we onze bagage af, werd zelf gelabeld. En we stapte de bus in. Boven in helemaal achteraan. Wat een luxe!! We konden helemaal naar achter, voeten steuntjes en uitermate geschikt om de hele nacht te kunnen slapen! Gezien nog het brakke gehalte ging dit ook geen probleem worden. Nog voor ik helemaal sliep gingen we eerst nog even met de bus bingoën. De steward noemde de getallen in het spaans maar onze buren wilde ze voor ons wel in het Engels vertalen. Hoewel ze het niet altijd goed hadden gezien we sommige getalen al hadden aangekruist. Het was gelijk ook een goede oefening voor ons spaans en het lukte ons dan ook wel redelijk de getallen te achterhalen. Kim is inmiddels behoorlijk fanatiek aan de bingo geslagen gezien ze nog maar twee getalletjes hoeft. ‘Bingo!' wordt er geroepen een lichtelijke telleurstelling is af te lezen op kim's gezicht maar bij het blijken van een valse bingo lijkt het beter te gaan tot dat de man in kwestie een liedje moet gaan zingen en kim zich spontaan zorgen begint te maken welk liedje ze dan moet gaan zingen haha. De reis ging snel voorbij en helaas zonder een bingo voor kim. In de ochtend werd ik wakker gemaakt voor een kop thee en daarna bereikte we al snel Mendoza. Het inmiddels gespotte landschap zou wat aan de veluwe kunnen doen denken maar de achter liggende bergen daar kan zelfs de lochemse berg niet tegen op ;)

Eenmaal aangekomen in Mendoza valt het verschil met BA gelijk op, geen hoge gebouwen en alles ziet er heel gemoedelijk uit. Zoekend naar een taxi kwamen we er achter dat er echt een hele lange rij stond voor de taxi. We wisten het adres dus ik ging even kijken of het lopend te doen was. Bij een groot informatie punt werd ik geholpen en op nog geen 15 minuten lopen was ons Hostel. Dus wij met een kaart in ons handen de wijde wereld van Mendoza in. Wat wel opvallend is, is dat elk huis hermetisch is afgesloten met hekwerken, voor de deur, ramen en o p rit. En dat terwijl het criminaliteit gehalte er erg laag is (aldus de lonely planet) maar misschien daardoor ook wel. We waren met een kwartier bij ons hostel en werden leuk ontvangen in ons hostel. Zo anders als de vorige. Deze is veel meer gericht op backpackers waar er in het vorige hostel meer langdurige bezetting was. Een leuk bord met allerlei activiteiten die gratis en tegen betaling hier plaatsvinden trok onze aandacht. De bergen in, wijnproeverijen, spa, paardrijden bij zonsondergang en bbq. We pakte wat informatie mee, legde onze spullen op onze kamer in gingen Mendoza verkennen. Nou we hebben bijna in 1 dag heel mendoza gezien. Het is dus niet z'n grote stad en het haalt haar charme uit de kleinschaligheid en hoe het is op gebouwd. Typisch is dat spaanse huisjes de wat chiquere straten sieren en het is er zoveel schoner dan BA. En dat het grote park; San Martin; Mooi aangelegd langs een mooie schone rivier, waar we niet in mochten zwemmen, helaas. De tempraturen hier liggen wat hoger als in BA, dus een verfrissende duik zou heerlijk zijn geweest! Dat is wel opmerkelijk eigenlijk aan Argentinië tot nu toe dat ze nergens zwembaden hebben of meren. Als ze er zijn gaan ze pas in december open, hoogseizoen. Maar het is nu al 30+! Dus in het park de schaduw opgezocht en nog wat gestreden om wat potjes pesten. (7-8 voor mij) vandaar deze vermelding ook, als in volgende blogs de stand niet meer vermeld wordt heeft kim mij ingehaald ;) Tussen de middag een heerlijke salade ergens gegeten en wat gedroken voor nog geen 2,5 euro pp, yeah :) Wat ik nog niet had verteld is het oversteek systeem voor de voetgangers. Er schijnt namelijk een logica in te zitten, bij sommige zebra paden staat wel keurig een stoplicht met lopen, stoppen of op eigen risico. Ook zo iets. Maar er zijn ook kruispunten waar als de auto's groen hebben die in dezelfde richting rijden als die jij wil gaan lopen, je dan ook mag lopen.. hebben we hem? De auto's die dan af willen slaan zouden dan voor de voetgangers moeten stoppen, hoop je dan. Het item verkeer en veiligheid ook gelijk weer behandeld. Eind van de dag hebben we bepaald wat we wilden gaan doen, de bergen in, naar de spa en ik ook nog op een paard zonsondergang bekijken met een gaucho. De bergen in stond gelijk voor de volgende dag (dinsdag) gepland en we werden vroeg opgehaald dus naar een home made omelet van kim zijn we ons bed ingedoken.

Om 07:00 stonden we klaar om opgepikt te worden, de medewerker vroeg nog of we genoeg zonnebrand bij ons hadden en de zonnebril. Allemaal gechekt! Uiteraard werden we pas 08:00 opgehaald en gingen we er vandoor. Ik meende eerst dat we in een tijdelijke busje zaten z'n 8 persoons taxi bus was het meer die al over de wegen in Mendoza zelf voor veel gehobbel zorgde. Maar u raad het al met dit busje gingen wij de bergen in tot ca 2 km hoogte. Nog een opmerkelijk feit, ik slaap echt heerlijk in bussen. 2 x hobbelen en Roanne slaapt. Gelukkig werd ik wakker voor we de bergen in gingen en heb dus wel verder alles meegekregen. De bergen waren indrukwekkend, zo groot en hadden veel kleuren. Dit komt door de vulkanische grond en de mineralen van het water. Voor zover wat natuurkunde. We gingen steeds hoger en mensen om ons heen verwisselden hun shorts voor spijkerbroek en bij elke stop kregen we het kouder. Als snel hadden we in de gaten dat we verkeerd ingelicht waren want we gingen richting de sneeuw. Wat! Oke toen voelde we ons echt wel even de domme toerist. Gelukkig de mensen achter ons waren ook niet goed ingelicht dus viel het niet helemaal op. Van de guide kreeg ik een bodywarmer wat we waren toch wel richting de 5 graden aan het gaan. Kim was al snel weer de bus ingedoken, ook omdat ze al wat verkouden was. We bezochten nog een brug gebouwd door de inca's en andere highligts. We zijn tot ergens in de 3000 meter gekomen, de bergen zijn zo immens groot en elke meter verwonder ik me weer over het uitzicht en wil natuurlijk de beste foto's maar bij elke kleine verandering denk ik weer dat de foto beter kan en een ander plaatje oplevert. Het zou me niets verbazen als straks er geen onderscheidt te maken valt. De grote bergen worden opgevuld door onheilspellende vlaktes waar koeien en paarden voor afwisseling zorgen. Ze houden zich inleven door de riviertjes die onder langs de bergen stromen. Brokken van ForFarmers zullen waarschijnlijk niet gebruiken ;) smeltend sneeuw zorgt voor kleine watervalletjes door de bergen en maken deze trip onvergetelijk. En we hobbelden (gelijk weer wat slaap kunnen pakken) naar een rit van 7 uur weer terug naar ons hostel. Waar we dus de zandstorm beleefden. We wilden nog even wat boodschappen doen maar door de wind en zand was het geen doen om buiten te zijn dus naar twee stappen weer rechtsomkeer gegaan en het later die avond nog geprobeerd. Overal lagen takken op de wegen en een laag zand overal! Terug in het hostel kregen we het advies om de volgende ochtend even voor de zekerheid na te vragen of het door ging.

Dus wederom keurig vroeg onze wekker gezet en eenmaal beneden bleek de spa nog gesloten te zijn.. hmm mooi balen dus.. maar na een rustig ontbijt besloten dan donderdag naar de SPA te gaan en dat het paardrijden niet door ging. Ik vond het eigenlijk niet eens zo erg, ik twijfelde toch een beetje en was anders de duurste excursie geweest. Deze dag extreem lui geweest met als hoogte punt op de dag het ijsje wat we hebben gehaald, haha. Mascarpone met bosvruchten!! Hmm, we mogen vanavond weer van ons zelf ;) Verder deze dag bezig gehouden met de verdere planning. Gezien Kim een lonely planet van Chili had vonden we dus dat we daar ook wel gebruik van moesten maken dus besloten om vrijdag naar Santiago te gaan en daar 5 dagen te blijven. Vanaf daar richting het zuiden van Chili (Valdivia) om daar de oversteek weer richting Argentinië (Barilloche) te maken. Woensdagavond nog een cursus Mate (Mathè) gehad, je ziet er hier iedereen met rond lopen een soort houten mok met een ijzeren rietje waar thee in zit. Pure kruiden aangevuld met lauw water waar ze dan eigenlijk de hele dag aan lopen te lurken, met alle respect natuurlijk. Grappig om de bereidingswijze en alle rituele hierachter te weten, als je deelt bepaald en maakt één iemand de Mate en gaat het ook via deze persoon weer naar de andere, het rietje mag niet worden aangeraakt door iemand anders als de maker zeg maar. Het smaakt eigenlijk meer naar koffie het is behoorlijk bitter. Maar naar een beste lading suiker kan ik mij voorstellen dat je dit best voor je plezier zou drinken. Op weg naar binnen stonden In de keuken twee duitsers te koken, 2 pers met 4 gigantische stukken vlees. 'Ja in Duitsland krijgen we nooit zo veel voor vlees voor dit geld' haha. Hiermee eindigden we de dag om weer eens vroeg de wekker te moeten zetten voor SPA poging 2!

Poging 2, de wekker ging, maakte ons klaar, pakte een ontbijtje en wachten op de taxi.. Het duurde nog al lang en ik maakte nog een opmerking; ‘Zul je zien hebben zijn ze ons vergeten in te boeken'.. Maar gelukkig daar verscheen de taxi al en met nog en ander stel liepen we er heen.. Roanne? No, no reservation. Meen je niet! Mochten we alsnog niet mee :( de receptioniste van ons hostel kreeg het mee en maakte zich behoorlijk kwaad, want er was wel gereserveerd. Een argentijns half uurtje (uur) later werden we opgepikt door een taxi, eigenlijk nog wel veel relaxter dus ook. En gezien de geweldige vaart van deze man en de andere die met de bus nog allerlei andere mensen moesten ophalen kwamen we zo goed als tegelijk aan. Allemaal baden, warm, heel warm, heet en koud water. En natuurlijk een heerlijk zonneveldje :) Handdoeken neer uitgelegd en de baden verkennen! Langs het hele park liep een soort van gangpad met berg water opgewarmd door de resten warm water. Dus eigenlijk behoorlijk koud, maar z'n diehard als ik ben ;) ben ik er in gegaan en heb het hele rondje afgelegd! Onderweg kwam ik nog een fanatieke Fin tegen, maarja die zijn er aangewend. We hadden ons goed ingesmeerd maar de rode gloed werd langzaam zichtbaar en zijn we de schaduw ingedoken. De spa ligt op twee duizend meter hoogte in de bergen en biedt je zit er midden tussen in, erg mooi om dit te zien en van te genieten. Terwijl je denkt dat je dus in de middel of no where bent kom je ook nog eens 3 nederlanders tegen. De fin in kwestie, ja ik raak er nog niet over uit gepraat, een man van jaar 60, praat precies als John Connery (geen idee o f ik het goed schrijf) vermaakte ons met al zijn reis verhalen. Aan het eind van de Spa nog een heerlijke douche gepakt, echt z'n stortdouche die maar bleef gaan en voor het eerst in ruim een week had ik het idee dat ik weer helemaal schoon was :) 2 minuten later zouden mijn voeten al weer een stoflaag bevatten maar toch. Op de terug weg ook weer genoten van de bergen, ik moet bekennen de wijnvelden zijn eigenlijk niet echt bijzonder om te zien. Als je wat verder buiten af bent, zie je langs de wegen wel eens stukje met allemaal witte stenen bij elkaar een een bloem, plant of iets in het midden. Wij zijn er nog niet overuit wat het is maar we denken kleine begraafplaatsjes. Opvallend net buiten Mendoza ligt een afgesloten wijk. Waar je echt door een controle poort naar binnen moet maar deze wijk had gewoon echt net een nederlandse woonwijk zijn! We zullen hier wel met het creme de la creme van de inwoners van Mendoza te maken hebben of een sekte ;) We hadden besloten deze avond uit eten te gaan, de eerse x sinds onze reis! Op advies van de receptiemedewerker een bbq straat in gedoken en een leuk tentje opgezocht. Ik vond dat ik mezelf verplicht was een steak te nemen. Verstandig wel de kleinste, nog 350 gram! De ober complimenteerde me met mijn keuze dus ik was erg benieuwd! Kim had vlees met champignons (hoe kan het ook anders) met een sausje daarbij, en daar kwam hij met mijn bord aan met daarop.. alleen een homp vlees.. hmm lichtelijk teleurgesteld dat er geen sausje of groente bij zat. Maar naar mijn eerste hap was dat gelijk verdwenen! Wat een smaak! Heerlijk, ik zal waarschijnlijk voornamelijk de mannen niet te jaloers maken. En sorry pap ik heb hem niet helemaal opgegeten. Daarna ijsje!! Ik keek er al naar uit vanaf dat ik opstond haha. Hoewel ik het best wel koud had (verbrand en was ook wat frisser) kon ik de mogelijkheid op het laatste ijsje bij deze salon dus niet laten schieten. Met een heerlijk ijsje liepen we richting huis om onze backpack in te pakken voor vertrek.

Mendoza is een stad die door haar kleinschaligheid en leuke kleine parken een overzichtelijk stadje vormt waar je je welkom en veilig voelt. De omgeving er omheen biedt de uitdaging en schoonheid, de bergen in of het overleven van de wijntour.

We zijn nu op weg naar Santiago (6 uur durende rit) en zullen hiervoor rechtdoor het Andes gebergte moeten gaan. Dit keer voor een lowbudget rit gekozen maar voor 6 uur is een 12 persoons busje zo slecht nog niet en het zit nog lekkerder als ons busje van de bergtour wat net zo lang duurde. Wat minder is de nu al snurkende buurman. Kim zit tussen deze man en mij in en heeft gelukkig al de hobbelslaap te pakken. Ik ga genieten van het uitzicht en zet een muziekje op. Binnen kort upload ik nog weer wat nieuwe foto's!

Echt leuk om de reacties te lezen en hoop jullie weer een klein beetje in onze reis te kunnen hebben meenemen.

Liefs