Een ode aan de locals in BA

Waar je denkt dat je als twee blonde dames een makkelijke prooi bent in Buenos Aires is de realiteit totaal anders. Als we met onze lonely planet in onze handen staan te kijken waar we heen willen, komen mensen na ons toe of we de weg kunnen vinden, bij het in en uitgaan van de metro's worden we de juiste kant op gewezen zonder enig vragen vooraf. Bij de eerste keer metro vroegen we iemand welke lijn we het beste konden pakken, we kregen vriendelijk antwoord en de man in kwestie kwam nog geen minuut later zelfs met een subway plattegrond voor ons terug. In de wat mindere buurten kregen we waarschuwingen als rugzak op je buik en die kant kun je beter niet op gaan. Beveiligers/politie attenderen ons er op dat we onze portemonnee goed moeten bewaken . Toen ik foto's van wat locals wilde maken die in het park spelletjes aan het spelen waren werd er gevraagd waar ik vandaan kwam en of ik mee wilde doen, maar gezien ik nogal slecht tegen mijn verlies kan, heb ik het bedankt. De taxi chauffeur die zijn collega's is gaan bellen omdat we het adres van ons hostel waren vergeten (stom) en zo toch nog het adres konden achterhalen. Het mag dus duidelijk zijn dat we met een veilig gevoel Buenos Aires ontdekt hebben

Zoals bij het vorige verhaal geëindigd zijn we vrijdag 4 november de lonely planet wandeling gaan doen. Vooraf eerst tickets gehaald voor de busreis voor zondag 6 november richting Mendoza. Hiervoor de eerste keer met de metro een grappig detail; wij dachten dat onze eerste instap halte Boleteria heette, gezien we hier groot mee verwelkomd werden en we onze kaartjes haalden. Toen we terug weer in de metro stapte verbaasden we ons dat hier eveneens Boleteria aangegeven stond, wat blijkt, Boleteria betekend kaartjes/ticket verkoop, haha.
Na de kaartjes te hebben gehaald begonnen we bij de startpunt van onze wandelroute. Of het toeval was of niet, deze ochtend hadden kim en ik besloten onze dichte schoenen aan te trekken. En al snel tijdens onze wandeling werd het bewolkt en begon het te regenen. De 29 graden van de dag ervoor leek ver weg en met ons shortje en hempje ook verre van ideaal. Of dit meedroeg aan een toch al niet z'n succesvolle wandelroute weet ik niet, maar we hebben hem wel wat eerder beëindigd. Laat ik voorop stellen dat we zeker mooie gebouwen hebben gezien, maar de spontane wandeling van de dag ervoor vonden we eigenlijk mooier. Een goede vondst van deze dag was toch wel de twee wereldstekkers die we op de kop wisten te tikken, van de hele rits die we mee hadden hebben ze uitgerekend in ons hostel een andere stand! Maar niet getreurd problem solved. Bij terug komst onze nieuwe kamer ingedoken, 4pers, die we delen met een franse en een meisje die we nog niet hebben gesproken. Gezien het slechte weer en advies van mede hostel genootjes gekozen om het avondje uit nog een nacht uit te stellen en zaterdag avond te gaan. Via het internet, we love wifi J het hostel in Mendoza geboekt dus dat is dan al geregeld. We hebben een nachtelijke bus rit van ca 13 uur voor de boeg en zullen daar tegen een uur of 10 maandag aankomen.

Zaterdag werden we al beduidend vrolijker wakker gezien de zon naar binnen scheen en we zagen dat het weer 29^o graden ging worden! We wilden richting La Boca een wat mindere buurt getypeerd door gekleurde huisjes. Om alvast to the point te komen, die hebben we niet gevonden. Wel op de weg er na toe een van de mooiste straatjes ontdekt; Defensia met leuke winkeltjes en alles. Ook zijn we bij San Telma geweest (lag allemaal ook nog eens gunstig op de route) en staat bekend om zijn tango's. Ze waren inderdaad al aan het dansen maar ik denk dat de wat dikkere zweterige mannelijke danser ons niet echt in de stemming bracht dus besloten we de terug weg nog maar een keer langs te gaan. Daarna kwamen we eveneens weer bij een prachtige park uit waar we even genoten van een beetje rust ;) La boca was dichtbij dus daar waren we zo. Toen we la boca in wilde gaan kwamen we er niet echt meer uit, de mindere buurt werd steeds minder en de huisjes nog steeds niet gekleurd. De kaart bracht ons ook niet echt duidelijkheid dus het eerste niet gehaalde doel was een feit. Echt rouwig waren we niet gezien we nu dus weer terug konden naar het park! De weg weer terug weer langs San Telma en dit keer met jonge man , dus we besloten er bij te gaan zitten en te genieten van het weer, het verfrissende drankje en de tango, die overigens in ons bezoek van een uur maar 1 x werd gedanst. Want dronken locals dachten ook wat sfeer te kunnen brengen maar onder de noemer gebrek aan X factor kwam het niet helemaal over. Verder terug lopend naar ons start punt van vandaag plaza del Mayo (soort de Dam) hoorde we er al veel muziek vandaan komen en wat bleek er was een gaypride! Leuk feestje konden we dus nog even mee pakken.

En gisteravond onze eerste stapavond! Pijnlijk geslaagd gezien ik nu 9.05 locale tijd na twee uur slaap met een kater aan de ontbijt tafel zit dit verhaal te typen omdat ik geen slaap meer kan vatten. Allereerst gister natuurlijk wat na gevraagd waar we als beste heen konden, honduras street, was de barstreet van Buenos Aires en alles begon pas vanaf een uur of 1 of 2. Oke naja de woonkamer was leeg, dus een beetje sappend, lezend en pesten door (huidige tussenstand 5-5) kwam een hotstel genootje binnen, de aller aardigste Jorge (Gorge). Hij wist een hele gave club waar we naar toe konden en we konden wel met hem mee. Deze hele conversatie vond plaats via google translater, dus dat zou nog wat worden in de nacht zonder computer ;) maar helemaal best, hij moest nog even eten (23:45! Ze eten hier echt héél laat) en douche. Strak gekleed kwam hij bij ons zitten en vertelde dat Kim niet de juiste schoenen aan had. Pardon? Kim had keurige grijze merkloze allstars helemaal schoon en ik met mijn spijkerbroek kapot op de knieën was geen probleem , nee wat ik had ‘nette' sandaaltjes aan. Whahaha ik heb behoorlijk had moet lachen moet ik bekennen maar kim had nog wat teenslippers dus geen probleem.. dachten we.. Nee die konden ook niet, we gingen toch wel naar een wat chiquere tent. Naja problem solved dan gaan we niet naar deze tent. Hij probeerde nog wat opties maar helaas. Dan toch maar naar honduras street, kim weer even van schoenen gewisseld en off we go! Eenmaal in de taxi en net onze straat uitgereden besefte we ons dat we vergeten waren het viste kaartje van ons hostel mee te nemen voor de taxi terug, maar we wisten het wel Tomas Manual J No, no no Tomas Manue street in Buenos Aires vertelde de taxi chauffeur bij na vraag op de heen weg. Shit, we probeerde hem te vragen of hij de straat wist waar hij ons op had gepikt, maar op één of andere manier kwamen we daar ook niet helemaal uit. (tussen tijdse nieuwsflits zojuist is kim wakker geworden en loopt als een zombie richting het toilet met als enigste was te zei ‘brak') Toen is hij zijn collega's gaan bellen en kwamen we er achter dat het Tomas Manuela en nog iets was, haha. We hebben het op zijn visitekaartje geschreven en konden dus eind van de avond weer veilig naar huis! Verder in het gesprek met deze man vertelde hij dat er ook een Nederlandse kroeg wist , ik denk we hier ergens in dit gesprek met de man onze eindbestemming onbewust hebben veranderd want we kamen 15 blokken verder bij de Nederlandse kroeg 'de koning' uit. De kroeg stelde eigenlijk niet veel voor meer een zit kroeg, de eerste volgende leuk dansbare kroeg zijn we in gegaan en was best hip. Misschien iets te hip dus naar ons eerste drankje wilde we verder gaan kijken maar in deze straat was het allemaal wel behoorlijk te hip, zeg maar haha. Wederom een taxi gepakt om toch maar naar de honduras street te gaan. We kwamen langs wat clubs/kroegen met lange rijen, daar hadden we geen zin of in een kroeg waar niet stond te dansen en toen stond het daar groot op een uithangbord 'Heiniken' dus in gedoken, er werd leuke muziek gehaald dus hier zouden we ons nog wel even vermaken. We kwamen in contact met 3 jongens uit BA en het klikte goed, na 2 drankjes daar zijn we met z'n 5en naar een grote discotheek gegaan. Het was een leuke discotheek, erg groot en met veel buiten! Heerlijk dus. Hier zijn we aan het bier gegaan.. had ik nooit moeten doen, denk ik nu. Malibu is gewoon wat meer mijn ding. En voor kim was het inmiddels haar 3^e soort bier dus dat zou ook wel de reden zijn voor het ongunstige gevoel van dit moment. Voor het eerste merkte we echt op dat we ‘blond' waren, maar de mensen werden niet echt vervelend ofzo. Bij het zien ligt worden en realiseren dat we vandaag ook uit moeten checken, toch maar verstandig om te gaan. En zo namen wij tegen een uur of 6 afscheid van onze partymaatjes en zijn we weer richting het hostel vertrokken. Vermoedelijk wel flink afgezet maarja wel binnen het beraamde budget. Dus vonden het allang best dat we naar huis konden.

Over twee uur checken we uit, we mogen onze tassen hier nog laten staan en we zullen een beetje gaan rond hangen in het park en misschien nog met een buslijn richting de gekleurde huisjes in La Boca, poging twee ;) En om 19:00 vertrekt onze bus richting Mendoza. Gezien het weinige slaap en brakke gehalten van dit moment hopen we dat dit wel weer bijdraagt om goed te kunnen slapen vannacht in de bus.

Het is jammer dat we vandaag alweer gaan uit Buenos Aires, we hebben vast lang nog niet alles gezien en zou zo nog een paar nachten vaker het nachtleven in willen duiken! Maar boven al is het een prachtige stad met hele vriendelijke inwoners!

Adios Buenos Aires!