roanne.reismee.nl

Preutse Hollanders

Het is voor mijn doen al weer even geleden maar we zijn inmiddels in Uruguay! Naast de gebruikelijke beschrijvingen van de avonturen die we hebben meegemaakt wil ik dit keer beginnen met een stukje cultuur. Na gister avond weer de kroeg te zijn in geweest werd het mij weer duidelijk. Wij Nederlanders zijn eigenlijk maar een preuts volkje, ja en daar reken ik deze context ook mezelf bij mee ;) Overal waar je hier gaat en staat zie je stelletjes, knuffelen, aanraken, (tong)zoenen, hand in hand, samen liggen, samen doen. Op een manier dat wij in Nederland al snel zo iets hebben, doe dat maar lekker thuis. De fysieke afstand is ook minder groot, de gevoelsmatige meter die ik meestal wel nodig hebt wordt hier verkleind naar 30 cm. Ze komen zo dicht bij! Haha. En ze houden van aanraken. Al ben je even met iemand in gesprek, of je arm, schouder, been, je haar als het even niet goed zit. 'We just like to touche' Zoals mij werd uitgelegd.. ja dat zal wel. Of het uitermate lang doordringend aan willen kijken. U merkt dit zijn niet mijn sterkste punten. Naast de algemene close omgangs vormen. Is er in het nachtleven ook een duidelijk verschil (in een van de laatste alinea's zou ik hier nog wat uitgebreider op ingaan) je danst echt 1 op 1 met iemand, uiteraard heel dicht bij en de heupen zijn de leidraad. Je wordt zelfs ‘overgenomen' als iemand anders met je wil dansen en zoals wij de polonaise kennen met één hand op de schouder en de andere vermoedelijk met een drankje omhoog. Sta je hier heupwiegend achter elkaar met de handen u raad het al op de heupen van de gene voor je. Toch wat opmerkende verschillende waar je als ‘preutse' Nederlander tegen aan loopt. Maar voor zover wat cultuur en nu op naar de natuur van Ushuaia.

Ushuaia of eigenlijk meer Vuureiland is erg bijzonder. Door de verschillende landschappen die het biedt een adembenemende horizon als de zon voor korte duur ondergaat maken het met het idee dat er na dit alleen de zuidpool/Antarctica nog is allemaal heel bijzonder.

Tegen een uur of tien in de avond bereikten we ons hostel in Ushuaia. De zuidelijkste stad van de wereld. Dit idee geeft deze stad en het uitzicht wel een extra dimensie. Gezien de busrit om 03:00 die dag was begonnen riep ons bedje ons al snel toe. Om elf uur hadden we net de lamp uitgedaan toen daar onze kamergenootjes binnen kwamen, een Portugees en een Spanjaard. Of we anders toch nog niet even mee de kroeg in gingen na een aantal nee's en een grappige discussie gingen zij douchen en wij gaven ons nog een poging om ons over te geven aan de vermoeidheid. Niet veel later kwam de Portugees al opgefrist terug.. Mam, Pap volgens mij hoor ik Binchy vanaf de berging, ga maar even kijken ;) Toen daar één of andere kortharige tarzan in alleen een handdoek omgeslagen ook onze kamer binnen kwam. Het was een vriend van de andere twee, deze hoefde niet zo veel pogingen te ondernemen om ons alsnog voor een drankje mee te krijgen ;) We gingen in het hostel zelf wat drinken en wat alleen even een drankje zou zijn eindigde in een lange avond tot we de zon weer op zagen komen. De jongens moesten die dag ook uitchecken dus al vroeg hadden we de kamer alleen en hebben we onze eerste dag in Ushuaia tot een uur of één in de middag op onze kamer door gebracht om ons weer een beetje wat energie te geven.

Een douche en ontbijt/lunch later gingen we het museum in dat we hadden zien staan. Over de Yahamas, de vroegere bevolking van Tierra del Fuego (Vuureiland). Het viel enigszins wel tegen een klein muf huisje was omgetoverd tot museum. Maar de foto's en de verhalen gaven wel een beeld hoe zij hier vroeger hebben geleefd. En gezien voor we voor de studentenprijs naar binnen mochten was er eigenlijk weinig te treuren. Leuk feitje misschien Vuureiland dankt zijn naam aan het beeld dat ontdekkingsreizigers van het eiland hadden. Van een afstand zagen ze alleen maar rook en heette het in het begin Rookeiland maar nadat ze in de gaten kregen dat het rook van vuren kwam (van de Yahamas) is het Vuureiland gaan heten. Daarna gingen we de winkeltjes af, groot voordeel van Ushuaia, ze doen er niet aan belasting! Vraag me niet waarom, maar we er hebben er van genoten ;) Het weer vandaag is echt heerlijk, denk tegen de twintig graden en met een zonnetje! Gezien we de volgende dag wel wat meer nut wilde geven gingen we even research doen hoe deze het best konden invullen. Met een boot over Beagle Channel of het nationale park in en daar een hike/wandeling doen. We besloten voor het laatste en dan een hike van 8 km te kiezen langs het Beagle Channel, twee in één zullen we maar zeggen.

Vandaag was het weer minder belovend met 13 graden en regen. Een klein half uurtje met de bus en we werden in het park gedropt. De hike was echt leuk, de matig gemarkeerde paden door de verwilderde bosrand en openvlaktes maakten de hike een uitdaging, afwisselend en liet de 8 km voorbij vliegen. De wisseling in landschappen doet je echt verwonderen. Van dicht bebost, tot openvlaktes die nieuw zeelands/lord of the ring achting aandoen. Op een gegeven moment liepen we ook tussen wat wilde paarden dat is echt wel raar eigenlijk maar eveneens weer heel leuk. Waar kim volgens mij nog vaker een hartverzakking kreeg dan ik van mijn misstappen liepen we rustig verder naar een pauze tot dat ik er achter kwam dat ik mijn digitale camera daar had laten liggen (we hadden ons omgekleed want het begon te regenen). De paden zijn smal en je moet goed op letten waar je loopt, maar als één of andere bosjesvrouw zette ik een sprint en sprong ik overal overheen en kwam in een record tijd weer bij onze pauze plek waar mijn camera nog lag!! Pff wat een opluchting, en opvallend ik had geen één misstap gemaakt ;) We merkte eigenlijk weinig van de regen en genoten van de tocht. Aan het einde van de tocht kwamen we weer op de grote weg waar de regen druppels ons te gemoed kwamen. We moesten nu nog een aantal km lopen voor de opstap punt van de bus. En het begon steeds harder te regenen, we liepen langs de weg en werden zeiknat. Na zelfs nog een modder regen te hebben gekregen van voorbij rijdende auto's leek deze weg ellendig lang te duren. Helemaal doorweekt kwamen we aan en bij de wc's ff onze jassen voor een droge trui gewisseld en de bus in! Een warme douche en een lekker knus avondje volgde.

De volgende ochtend vertrokken we voor onze meesterlijke rit van 52 uur in de bus van Ushuaia naar Buenos Aires, naar de eerste 16 hadden we een nachtje in Rio Gallegos en vanaf daar op volle vaart door richting BA. We hadden het ons zelf niet te moeilijk gemaakt en voor 15 euro meer (totaal nog maar 160 euro) de luxe stoelen genomen die breder zijn en verder naar achter konden de tijd vloog voorbij. In BA nog weer een avondje overnacht en toen met de boot naar Uruguay gegaan!

En wat is Uruguay mooi, maar misschien dat alles na Patagonie en dus verandering mooi lijkt. Heel veel groen, agrarische landschappen, veel strand en een aangenaam klimaat. We kwamen aan het begin van de avond in Montevideo aan. De eerste avond hebben we niet veel ondernomen en de volgende dag zijn we de stad gaan verkennen. Het is zeker geen grote massale stad. Het doet klein aan en dat voor een hoofdstad met ruim 1 miljoen inwoners vraag je je af waar iedereen woont en is als je door het centrum loopt. Want zo druk doet het eigenlijk niet aan. Deze avond willen we gaan stappen en slaan wat wijn en Malibu in. De jongens uit het begin van het verhaal komen vannacht ook nog aan in Montevideo en slapen in het zelfde hostel. Dus als ze er zijn komen ze ook de stad in. Tegen uur of 12 lopen we een kroeg in waar een bandje staat te spelen. Een drummer, een multifunctionele handen trommelaar en een zanger. Ze maken leuke muziek en blijven hangen. Al snel komen de dansen tevoorschijn en heeft de trommelaar het op mij gemunt, uiteraard voor het podium moet ik met hem dansen. Sta je daar als hollander tussen alle latino's. Het was grappig en met een rood hoofd mocht ik het strijd toneel gelukkig ook weer snel verlaten. Het contact bleef met de trommelaar en op een gegeven moment kwam de manager van de band naar mij toe of ik misschien anders niet wat wilde zingen!! Haha. Een kleine twijfel schoot door mijn hoofd en toen toch maar vriendelijk bedankt ;) Even later werd een aan ander vrouwtje naar voren gehaald en er ontstond volgens mij een half paringsritueel daar. Het zag leuk uit, maar niet echt mijn ding. Er werd deze avond veel gedanst en waar je normaal er voor kiest om gewoon op kleine afstand tegen over elkaar te gaan staan en te gaan dansen kon je dat hier ook wel vergeten en was er gelijk lichamelijk contact. De jongens bereikten ook de kroeg en met z'n 5en hebben we er weer een leuke avond van gemaakt.

De volgende ochtend, weer eens uiterst brak, kwam iedereen moeizaam opgang. En waren we zelf een jongen kwijt. Pablo. Niemand wist waar hij was. We keken in andere droms (slaapzalen) maar we zagen hem nergens. De jongens waren hem aan het zoeken en er was nog een meiden dorm waar ze dus niet in mochten en toen ik daar een kijkje nam lag hij daar in bed!! Haha. Tegen een uur of één gingen we de stad in en lunchen/ontbijt zoeken. Gezien we dit op portugese/spaanse stijl gingen doen volgende we keurig de jongens tot we bij een echt bbq restaurant aankwamen. Een half uur later werd een schaal vol met vlees gebracht!! Voor 5 pers en geniet er van. Dit was mijn ontbijt, dat kan toch niet. De jongens snapte niet dat we dit zo raar vonden. Nog zo iets, en misschien ook wel weer het zelfstandige en afstandelijke Nederlandse. De jongens sneden voor ons het vlees en voor elkaar. En zo kreeg je elke keer weer een stukje op je bord en we hadden ook nog wat sla. Een typisch maar best wel lekker ontbijt moet ik bekennen. Haha. De jongens ik zal ze even namen gaan geven Francisco, Marco/Edson (hij heeft er twee volgens mij) en Pablo. Hebben echt altijd tijdens het reizen net geluk want ze zijn eigenlijk ook altijd te laat. Ze hebben ook nooit haast. We zouden om drie uur een free walking tour door de stad gaan doen. Om kwart voor drie zaten we nog ergens voor de koffie en moesten we nog afrekenen. We moesten nog wel een endje lopen en langs het hostel. Om vervolgens om 14:55 in alle rust bij het hostel weg te lopen. En ondertussen nog weer uitgebreid te stoppen voor wat foto's en zelfs eerst nog op de verkeerde plek te zijn! Kwamen we ruim naar drieën aan. Helaas dacht ik, maar de tourguide was er nog! Deze jongens hebben dus altijd zulke situaties, zo leren ze het nooit natuurlijk ;) De tourguide had nog geen mensen en besloot nog even te wachten en met een prive guide eigenlijk trokken we door Montevideo. Hij had leuke verhalen en wist veel van de geschiedenis. Ik zal een klein beetje met jullie delen Montevideo is een samenvoeging van woorden en afkortingen Monte (berg) VI (6) D (del:van) E (west) O(oost) Het was de stad die bij de zesde berg van west naar oost gekeken werd ontdekt. Wel grappig dacht ik zo.

Morgen gaan we naar het strand en vertrekken we in de avond met een nachtbus weer naar Buenos Aires om daar een overstap te maken naar Iguazu (de watervallen) waar we dan maandag zullen arriveren.

Ik heb ook weer foto's toegevoegd van Ushuaia en Montevideo!

Liefs uit Montevideo!

Reacties

Reacties

Preutse Hollander

Hey Roanne,

Leuk verhaaltje wat je hebt geschreven, en je hebt al veel meegemaakt. Ik kan het toch niet laten om als preutse Hollander te reageren. Als preutse Hollander weet ik wanneer ik te dicht bij een meisje kom en zij mij dit kenbaar maakt, dat ik afstand zal nemen. Dit is in andere culturen uiteraard net zoals in Nederland. Wanneer een meisje niet wil zal de man stoppen. Ik vraag mij dan ook af of je het wel kenbaar hebt gemaakt? Of stiekem toch dit leuk vind!!!
Ik wens je nog veel plezier met je reis en pas goed op jezelf.

De Hollander

Ellen

He Roanne,
Wat een leuk verhaal, en zo herkenbaar! Ben zelf in Brazillie geweest. Je zou een reggaeton feestje moeten bezoeken, dan kijk je echt je ogen uit. Blijf genieten dan doe ik dat ook met jou verhalen.
Groetjes

Martine Straver

Hallo Roanne,
Weer super om je verhalen te lezen. Geniet er met volle teugen van!

Henno

Hoi Roanne,
Heb net je blog gelezen, zo te zien/lezen, heb je een prachtige tijd, geniet er van.

Groetjes uit een fris winderig nederland.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!